@สนามบินสุวรรณภูมิฯ
“คิมหันต์~” เสียงใสดังมาแต่ไกล ภาพหญิงสาวในชุดลำลองสบายๆ เดินลากกระเป๋าเดินทางมาหาคนที่ยืนรออยู่ปากทางออกที่เชื่อมกับจุดรับกระเป๋าบนสายพานด้วยรอยยิ้มสดใส
“ขอกอดหน่อย~” น้ำตาลอ้าแขนขอคิมหันต์กอด ชายหนุ่มยืนยิ้มพลางส่ายหน้าไปมา และยอมให้อีกฝ่ายกอดแต่โดยดี
“ไม่เจอกันตั้งนาน คิดถึงจังง”
“เจอกันแล้วนี่ไง” ไม่ได้เจอน้ำตาลนานมาก ครั้งล่าสุดที่เจอกันคงเป็นเมื่อสองปีที่แล้วที่น้ำตาลกลับมาไทย และหลังจากนั้นก็อยู่อังกฤษยาวเลย กลับมาคราวนี้น้ำตาลดูสวยและโตขึ้นจากเดิมมาก
น้ำตาลคือเพื่อนผู้หญิงคนแรกที่เขามี จากเดิมเขาเอาแต่แกล้งน้ำตาลสารพัดอย่าง เพราะคิดว่าถ้าโดนแกล้งแบบนี้บ่อยๆ เดี๋ยวก็เลิกยุ่งกับเขาเอง แต่ไม่เลย นอกจากน้ำตาลจะไม่เลิกยุ่งแล้ว ยังเข้าหาเขาหนักมากขึ้นจนเขายอมยกธงขาว ยอมรับเธอเข้ามาเป็นเพื่อนอีกคน
“น้ำตาลอยากเจอเพื่อนคนอื่นๆ ด้วย เย็นนี้ชวนมาทานข้าวด้วยกันไหม?”
