"ไม่ต้องพากลับคลับนะพาเธอไปที่บ้าน" เฟิร์สคลาสเอ่ยขึ้นระหว่างที่วันวารับยา
"แต่ที่บ้านเรามีแม่บ้าน3คนแล้วนะครับ" วอมถามเพราะที่บ้านตอนนี้ก็มีแม่บ้าน3คนแล้ว ถ้ารวมวันวาด้วยก็จะเป็น4คน
"จะมีกี่คนกูก็จะเอากลับมึงมีปัญหาไหม" เขาถามด้วยหน้าตาเอาเรื่อง ส่วนวอมก็ไม่ตอบโต้อะไรเพราะไม่มีใครขัดอะไรเขาได้
รถหรูหลายล้านถูกขับออกจากโรงพยาบาลมุ่งหน้าไปที่คฤหาสน์สุดของเฟิร์สคลาส โดยวอมที่เป็นคนขับและวันวาที่นั่งหน้าคู่กับคนขับส่วนเฟิร์สคลาสนั่งที่เบาะหลัง
"นายครับ" วอมเรียกชื่อของเจ้านายที่กำลังหยิบบุหรี่ยี่ห้อดังออกมากะจะสูบอย่างเคยชิน ส่วนคนข้างหน้าก็รีบเอามือขึ้นมาปิดจมูกเอาไว้ เฟิร์สคลาสมองวันวาอย่างอารมณ์เสียก่อนจะเก็บบุหรี่เข้าที่เดิม
"ทำไมมาที่นี้ละ" วันวาถามวอมที่อยู่ตรงหน้า เขาพาเธอเข้ามาในบ้านหลังละหลายร้อยล้าน บ้านหลังนี้มี4ชั้นรวมชั้นใต้ดินถูกตบแต่งด้วยสไตล์อังกฤษ มีลิฟต์ไว้ช่วยอำนวยความสะดวก
"ไปถามเขาเอาเอง" วอมบอกวันวาพร้อมกับชี้ให้เธอไปถามเจ้านายเขาที่ห้องทำงาน
วันวารีบเดินเข้ามาที่ห้องทำงานสุดหรูชั้นหนึ่ง
"ทำไมถึงพามาที่นี้ฉันอยากกลับคลับแล้วเดี๋ยวจะไปทำงานไม่ทัน" เธอเดินมาอยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงานเขาแล้วพูดขึ้นอย่างกล้าๆกลัวๆ
"หึ อยากขายตัวหรอ" เฟิร์สคลาสแสยะยิ้มแล้วพูด พามาอยู่ที่นี้ไม่ชอบ
"....."
"ต่อไปนี้เธอต้องมาอยู่ที่นี้ ไม่ต้องไปทำงานที่นั่นแล้ว" พอได้ยินแบบนี้วันวาก็รับหันหน้าไปหาเขาทันทีเธอดีใจมากที่ไม่ต้องกลับไปที่นั่นอีก แต่ก็ไม่รู้ว่าอยู่ที่นี้เธอต้องเจอกันอะไรบ้าง
"แล้วอยู่ที่นี้ต้องทำอะไร"
"ทำทุกอย่างที่ฉันต้องการ" พอได้ยินคำนี้เธอก็รู้เลยว่าต้องทำอะไรเขาถึงจะพอใจ
"แล้วมันจะได้เงินยังไง" คนตัวเล็กถามต่ออย่างต่อเนื่อง เพราะอยากรู้ว่าเธออยู่ที่ไหนถึงจะคุ้มแล้วจะใช้หนี้ให้หมดเร็วที่สุด
"ถามเยอะฉิบหาย เอาเป็นว่าอยู่ที่นี้เธอต้องทำงานบ้าน จะได้เดือนละ2หมื่นหักหนี้หมื่นนึง แล้วทุกๆครั้งที่ฉันเอากับเธอก็หักไปเลยหมื่นนึง พอใจรึจัง" เฟิร์สคลาสตอบอย่างหงุดหงิดเพราะคนตรงหน้ามีคำถามมากมาย
"....." วันวาคิดว่าการอยู่ที่นี้น่าจะคุ้มกว่าทำงานที่คลับ ได้เดือนละสองหมื่นแล้วถ้ามีอะไรกับเขาก็หักทีละหมื่นเดือนนึงถ้ามีอะไรกันสิบครั้งก็แสนนึง แบบนี้ไม่นานหรอกเธอคงได้กลับบ้าน
"อย่าบอกนะว่าไม่พอใจ ขายตัวที่คลับคืนนึงยังได้ไม่ถึง5พันเลย"
"อืม โอเคฉันอยู่ที่นี้"
"ออกไปได้ละ เดินไปหาแม่บ้านที่ครัวเขาจะบอกเธอเองว่าต้องทำอะไรบ้าง"
วันวายิ้มน้อยยิ้มใหญ่เพราะข้อเสนอนี้มันดีต่อเธอมาก แถมยังไม่ต้องไปมีอะไรกับคนอื่นไปทั่วมีแค่กับเขาคนเดียว
"ป้าคะหนูวันวาค่ะ มาใหม่" วันวาเดินมาที่ครัวเจอแม่บ้านสามคนที่กำลังช่วยกันปรุงอาหาร
"อ้าวมาแล้วหรอ ป้าชื่อวัน สองคนนี้ชื่อต้อยกับน้ำ" หญิงสาววัน50แนะนำ สองคนที่อายุประมาณ30ปลายๆให้เธอรู้จัก
"สวัสดีค่ะ หนูชื่อวันวานะคะ" เธอกล่าวสวัสดีทั้งสองแล้วยิ้มให้อย่างเป็นมิตร
"ไปๆ เดียวป้าพาไปห้องพัก" ป้าวันพาวันวามาที่ห้องพักคนแม่บ้านที่ถัดมาจากห้องครัวนิดนึงก็ถึง
"ห้องนี้ห้องใครหรอคะ" วันวาถามขึ้นเพราะห้องนี้มีข้าวของอยู่ครบราวกับมีคนอยู่
"คนที่มาทำงานเหมือนเธอนี้แหละ แต่มาได้ไม่นานก็ถูกเอากลับไปทำงานที่คลับละ"
"ทำไมละคะ"
"คุณเฟิร์สเขาพอใจใครก็ให้อยู่ไม่พอในก็ส่งกลับ งานที่นี้สบายถ้าอยากอยู่ก็ทำให้เขาพอใจ" วันวาได้ยินแบบนี้ก็เริ่มรู้สึกกลัวเพราะว่าเธอสามารถกลับไปที่คลับได้ทุกเมื่อถ้าเขาไม่พอใจ
"ค่ะ ขอบคุณนะคะ"
"เอาๆ พักผ่อนเถอะป้าจะกลับไปทำอาหารต่อ"
"หนูไปด้วยค่ะ หนูอยากช่วย"
"ไปๆ เด็กคนนี้มันรู้งาน"
วันวาคิดว่าอยู่ที่นี้เธอต้องทำให้เขาพอใจเพราะไม่อยากกลับไปทำงานที่คลับแล้ว ยังไงเธอก็ต้องอยู่ที่นี้เพราะทั้งสบายกว่าเงินก็ได้ดีกว่าการที่จะหมดหนี้มันก็ไม่น่าจะนานหนัก
"วันวานายเรียก" ระหว่างที่วันวากำลังช่วยแม่บ้านล้างผักลูกน้องที่อยู่ในบ้านก็เดินมาบอกเธอแล้วก็ออกไป เธอเลยรีบลุกไปล้างมือแล้วไปหาเขาที่ห้องทำงาน พอเข้ามาแล้วก็เจอเขาที่ทำงานอยู่อย่างจริงจัง
"คุณเรียกฉันหรอ"
"มานี่" เธอเดินไปหาเขาอย่างว่าง่ายตามที่เขาสั่ง "ทำให้ฉันพอใจ"
"แต่ฉันยังเจ็บอยู่นะ" คำพูดของเขาทำให้เธอรู้ทันทีว่าเขาต้องการอะไร แต่เธอยังมีอาการเจ็บอยู่เขาน่าจะสงสารเธอบ้าง
"ก็ใช้อย่างอื่นทำซิ"
"อย่างอื่น?" วันวางงกับคำพูดเขามาก เธอไม่รู้เลยว่าอย่างอื่นที่เขาพูดถึงคืออะไร
"ทำไมซื่อบื้อจังวะ ใช้ปากไง" คนที่ได้ยินคำตอบถึงกลับเหงื่อตกที่รู้ว่าต้องใช้ปากทำให้เขา
"ฉัน ฉันทำไม่เป็น"
"เดี๋ยวจะสอนนั่งลงคุกเข่าข้างล่าง" วันวาทำตามที่เขาบอกเพราะยังอยากอยู่ที่นี้แล้วอีกอยากแค่เเป๊บเดียวก็คงเสร็จแล้วก็จะได้หักหนี้ไปตั้งหมื่นนึง
เฟิร์สคลาสปลดเข็มขัดออกแล้วรูดซิปเอาท่อนเอ็นออกมาก่อนจะจับมือของวันวามาที่เอ็นยักษ์ของเขา
"จับรูดๆแบบนี้แล้วก็อมมันซะ"
เขาสอนงานเธอราวกับสอนทำการบ้านหรือทำงานอะไรซักอย่าง วันวาที่พอจะรู้เรื่องแล้วก็ส่งท่อนเอ็นเข้าไปในปากทันที
"อ๊าห์ อย่าให้โดนฟันนะ"
วันวาทำมันไปมัวๆเพราะไม่เคยทำมาก่อนคิดแค่ว่าให้เสร็จเร็วๆ แต่เธอจะรู้ไหมว่าเฟิร์สคลาสกำลังพอใจกับสิ่งที่ทำอย่างมากมือเล็กๆจับท่อนเอ็นรูดขึ้นรูดลงแล้วส่งเข้าปากอีกครั้ง
"ซี๊ดดด ดูดหัวด้วยดิ" พอเริ่มเห็นว่าเธอทำเป็นแล้วเขาก็ให้เธอดูดที่ปลายดอกเห็ด ริมฝีปากนุ่มๆดูดที่หัวดอกเห็ดตามที่เฟิร์สคลาสบอก
เฟิร์สคลาสรู้สึกพอใจมากกับคนตัวเล็กที่อยู่ใต้ร่าง เขามองจากด้านบนเห็นหน้าอกขาวๆก็ยิ่งอยากบีบ เขาไม่รอให้เธออนุญาตก่อนมือหนาล้วงเข้าไปในคอเสื้อกว้างก่อนจะบีบขยำที่นมของเธออยางแรงเพื่อระบายความเสียว
"อ๊าห์ " ไม่นานเฟิร์สก็ปล่อยน้ำคาวสีขาวเข้าไปเต็มปากของเธอ ก่อนจะจับคนตัวเล็กให้ลุกขึ้นมาแล้วถกเสื้อเธอขึ้นแล้วประโลมดูดหน้าอกอยากเมามันส์
วันวารู้สึกเสียววูบวาบไปหมดได้แต่ยกมือขึ้นมาจับทีท้ายทอยของเขา เธออยากครางออกมาระบายความเสียวแต่ทำไม่ได้เพราะในปากยังเต็มไปด้วยน้ำสีขาวขุ่นซึ่งเธอไม่อาจจะกลืนมันลงไปได้
ด้านเฟิร์สคลาสที่ดูดดอกปทุมถันอย่างเมามันส์แต่ก็ไม่ได้ยินเสียครางของคนตรงหน้าเลย เขารีบผละออกจากหน้าอกเธอแล้วมองหน้าคนตัวเล็กทันที
"ทำไมไม่กลืน" เขาถามออกมาอย่างไม่พอใจที่คนตัวเล็กไม่ยอมกลืนน้ำรักของเขา ถึงว่าทำไมดูดนมขนาดนี้ไม่คราง
"....." คนตัวเล็กส่ายหน้าไปมาพร้อมกับดึงเสื้อกลับมาเหมือนเดิมแล้วรีบวิ่งออกจากห้องไป
วันวาวิ่งเข้ามาในห้องน้ำแล้วบ้วนน้ำสีขาวขุ่นออกจากปาก จริงๆเธออยากอ้วกด้วยซ้ำทำไมเขาต้องให้เธอกลืนทั้งๆที่รสชาติไม่ได้ดีเลยสักนิด
"ทำไมไม่กลืน" เธอรีบหันไปตามเสียงที่พูดขึ้นทันที พอหันกลับมาแล้วก็เจอเฟิร์สคลาสที่จ้องเธอราวกับทำผิดครั้งใหญ่
"ก็มันไม่อร่อยอะไม่รู้จะกลืนทำไม" สาวน้อยตอบอย่างจริงจังเพราะมันไม่ได้มีรสชาติที่ดีเลย
"ได้ งั้นครั้งไม่ต้องหักหนี้เพราะฉันไม่พอใจ" เฟิร์สคลาสพูดแล้วก็เดินกลับห้องอย่างไม่พอใจเพราะทุกคนที่ทำแบบนี้ก็กลืนน้ำของเขาหมดไม่มีใครปฏิเสธเลยสักคน มีแต่เธอนีเแหละที่ไม่กลืน
"ได้ไงอะ แต่นายเสร็จไปแล้วนะ" วันวาได้แต่พูดตามหลังเพราะเขาเดินหนีเธอไปไหนต่อไหนแล้ว ทำไมเป็นอย่างงี้ไปด้วยโดนทั้งดูดนมทั้งอมให้ แต่มาบอกว่าไม่ให้หักหนี้เสียรู้เขาชะมัดเลย