“เมื่อก่อนกับตอนนี้มันเหมือนกันที่ไหน”
ฉันอึ้งไปชั่วขณะ ก่อนจะหันหน้าไปมองคุณโชนพร้อมกับยกมือขึ้นไปทาบหน้าผากของเขาดูว่าตัวร้อนหรือเปล่า
ใช่!! ฉันคิดว่าเขาต้องป่วย เขาตากฝนมาหนิเขาต้องไม่สบายอยู่ แน่ๆ ถึงได้พูดอะไรที่เป็นไปไม่ได้แบบนั้นออกมา
“ทำอะไรของเธอ” มือหนาของคุณโชนยกขึ้นมาจับมือของฉันที่ทาบอยู่บนหน้าผากของเขาอย่างถือวิสาสะออก
“ตัวก็ไม่ร้อนหนิหรือจะเป็นที่ข้างใน ไปหาหมอมั้ยคะฉันว่า....”
“ฉันไม่ได้ป่วย !!” น้ำเสียงไม่สบอารมณ์ของคุณโชนถูกเขาพ่นออกมาใส่หน้าฉันอย่างจัง
“ละ แล้วทำไมคุณถึงพูดแบบนั้น...”
“ก็อค่อยากจะทำตัว ดีๆ กับเธอมันแปลกตรงไหน ?”
แปลกตรงไหน นี่เขาถามฉันว่ามันแปลกตรงไหนอย่างงั้นหรอ เขาไม่ควรถามแบบนี้นะเพราะมันแปลก มากๆ เลยแหละ
“ไม่รู้ตัวเองบ้างเลยหรือไง” ฉันก้มหน้าบ่นพึมพำ เบาๆ
“พูดอะไร ?” คุณโชนกำชับกอดแน่นขึ้นพร้อมกับถามประชิดหูของฉันทำเอาใบหน้าของฉันมัน
