53 ห้ามใจ ห้ามหวั่นไหว ห้ามรู้สึก 🖤

1312 คำ

ฉันไม่พูดอะไรต่อหลังจากที่คุณโชนบอกมาแบบนั้น เขากำลังล้อเล่นกับความรู้สึกของฉันอยู่ ข้อนี้ฉันรู้ดี “เงียบทำไม ?” “เปล่าค่ะ” ฉันกำลังจะเดินเลี่ยงออกไปจากห้อง แต่ถูกคุณโชนนั้งแจนเอาไว้สะก่อน “เย็นนี้ทำอาหารเอาไว้ด้วยล่ะ” “ทราบแล้วค่ะ” ฉันแกะมือตัวเองออกจากมือของคุณโชน แต่เจ้าตัวดันไม่ยอมปล่อยมือฉัน คุณโชนดันฉันไปติดกับผนังห้องจากนั้นก็ยกแขนของฉันทั้งสองข้างไปราบดึงไว้เหนือหัว ก่อนจะโน้มใบหน้าลงมาฝังรอยแดงไว้บนคอของฉัน “อื้อ พอแล้วมันเจ็บค่ะ...” ฉันร้องประท้วงคนตัวโต เบาๆ เพราะเขาดูดตรงคอของฉันหลายต่อหลายจุดจนรู้สึกปวดระบมไปทั่วต้นคอ “อีกรอยเดียว อื้ม...” ริมฝีปากหนาดูดทำรอยไว้อย่างเอาแต่ใจ ไม่ว่าจะห้ามยังไงเขาก็ไม่ยอมฟัง แถมหลังจากทำรอยพวกนี้เสร็จแล้วเขายังทำหน้าเหมือนภูมิใจมากที่เห็นฝีมือของตัวเองอยู่ที่คอของฉัน “โรคจิต” ฉันมองจิกเขา “ก็แค่กับเธอคนเดียว” จะให้ฉันเชื่องั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม