บทที่ 25 เผลอใส่ใจโดยไม่รู้ตัว
“ผมไล่คุณออก”
น้ำเสียงที่นิ่งกึ่งตะคอกของชายหนุ่มทำเอาน้ำค้างที่ยืนอยู่สะดุ้งโหยง มันเหมือนกับวันนั้นอีกแล้ว วันที่เธอไม่รู้เรื่องอะไรเลยแล้วต้องยืนรับผิด
“เรื่องอะไรคะ”
เสียงหวานทวนถามเพราะเธอไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าตกลงแล้วมันเรื่องอะไรกันที่เขาจะไล่ออก หรือเป็นเพราะตอนที่เธออู้งานยืนคุยกับสาลี่
“จะทำเป็นไม่รู้เรื่องไปถึงไหน นี่มันความลับของบริษัทนะ คุณทำแบบนี้ได้ยังไง รู้ไหมการที่ทำแบบนี้จะถูกไล่ออกในทันที”
“ฉันทำอะไรคะ”
น้ำค้างทำหน้างง เพราะคนตรงหน้าไม่พูดออกมาเสียทีว่าตกลงแล้วมันเกิดอะไรขึ้น
“คุณจะยังทำเป็นไม่รู้อีกเหรอ ถ้าอย่างนั้นตามผมมา”
หมิงเผิงพยายามพูดใจเย็นขึ้น เมื่อนึกขึ้นได้วาน้ำค้างกำลังท้องอยู่ ส่วนหญิงสาวได้แต่เดินตามชายหนุ่มไปอย่างเงียบ ๆ ความลับของบริษัทเธอก็เก็บเอาไว้อย่างดี
ทันทีที่เดินเข้ามาถึงห้องประชุม พบคนไม่คุ้นหน้าอยู่จำนวนหล
