"สบายมากค่ะ ขอบคุณที่ถามไถ่"
"ช่อเปิดใจให้คุณรามิลแล้วใช่ไหม?" หญิงสาวจ้องมองหน้าคนที่ถามอีกครั้ง
"ก็เรื่อย ๆ ค่ะ ไม่ได้ปิดกั้นตัวเองกับใครทั้งนั้น คุณรามิลเป็นผู้ชายที่ดีที่ควรค่าจะรัก เป็นสุภาพบุรุษที่ช่อก็ไม่อยากปฏิเสธโอกาสดี ๆ ที่เข้ามา"
"ขอให้ช่อมีความสุขในอนาคตนะ พี่จะพยายามมารบกวนให้น้อยที่สุด แต่ถ้าเป็นวันเกิดลูกพี่ขอมาร่วมด้วยในบางครั้ง ช่อคงไม่ว่าหรอกใช่ไหม?"
"อย่างที่บอกช่อไม่กีดกันค่ะ แล้วแต่พี่นนท์จะเห็นสมควร แต่ช่อเกรงใจคุณรามิลเขามาก"
"พี่เข้าใจ ค่าเลี้ยงดูลูกพี่จะโอนให้ทุกเดือนนะช่อ ถึงเราจะไม่เหมือนเดิมแต่พี่จะไม่ทิ้งลูกแน่ ๆ"
"ค่ะ พี่นนท์โอนเข้าบัญชีลลินเลยนะคะ ช่อเปิดไว้ให้เขาแล้ว"
ชายหนุ่มไม่ได้มีคำพูดใดต่ออีกแล้ว เขาก้มลงมองหน้าลูกสาววัยหนึ่งเดือน ตัวเล็ก ๆ ขาว ๆ น่ารักน่าทะนุถนอมมาก เขาคงได้แต่มองดูการเติบโตอยู่ห่าง ๆ แบบนี้ไปตลอดสินะ
"ถึงจะไม่มีอะไรเหมือนเดิม
