พรางรัก (ลูกเมียน้อย)

" ผัวคนแรก "

@คอนโดอนาวิน

"พาเพลงมาที่นี่ทำไมค่ะ

"ปั๊ก!!!! (เสียงปิดประตู)

"หมับ! จ๊วบ....จ๊วบ..

"อือออ..พะ..พี่..อื้อออ..

"จ๊วบบ...จ๊วบบบบ..

อนาวินพุ่งตัวเขาจูบเพลงขวัญทันทีที่ปิดประตูห้อง มาถึงก็ไม่พูดไม่จาจับเธอจูบจนแทบจะหายใจไม่ทัน จู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัว จูบที่ร้อนแรง มือหนาลูบคลำไปตามลำตัว ปลดกระดุมเสื้อของเธอออกอย่างรีบร้อน เพลงขวัญได้แต่ดิ้นขัดขืน เขาจูบเธอตั้งแต่หน้าประตูจนมาถึงห้องนอน พลักเธอลงเตียงพร้อมกันกับตัวเขาที่ทับร่างของเธออยู่ จมูกคมสูดดมไปตามใบหน้าและลำคอ ปากยักดูดเม้มไปตามซอกคอขาวอย่างกระหาย ทำอย่างกับว่าไม่เคยได้ลิ้มลองร่างกายนี้ ทั้งที่พึ่งจะรังแกเธอเมื่อคืนที่ผ่านมา

"พี่วิน ปล่อยเพลงเถอะนะคะ เพลงขอร้อง อึก...อึก...😢

"ปล่อย ? หึ...เธอพูดเล่นหรือไงเพลงขวัญ..ฉันลากเธอมาถึงที่นี่เธอคิดว่าฉันจะปล่อยเธอไปง่ายๆงั้นเหรอ

"แต่เพลงไม่สบายอยู่นะคะ ถ้าพี่วินทำพี่วินอาจจะติดไข้จากเพลงได้

"ฉันไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้น...เก็บเสียงร้องไห้ของเธอ เอาไว้ครางชื่อฉันดีกว่า..

อนาวินจับข้อมือเล็กทั้งสองข้างขึ้นไว้เหนือหัวของเพลงขวัญ ก่อนจะใช้ปากดูดเม้มไปที่ซอกคอ เลื่อนลงต่ำเรื่อยๆจนถึงหน้าอก เขาใช้ปากคาบบราเซียสีขาวที่ปลดกระดุมออกก่อนหน้านี่...คาบมันออกไปให้พ้นทาง และทันทีที่สองเต้าอวบปรากฎสู่สายตาทั้งที่คนตัวเล็กดิ้นไม่หยุด ยิ่งทำให้เขาหายใจติดขัดมากขึ้น สองครั้งที่ผ่านมาเขาไม่ได้เห็นมันอย่างชัดๆเลยสักครั้ง ครั้งนี้มันอยู่ต่อหน้าเขา สองเต้าอวบ ขาวนวลเนียน มีเม็ดทับทิมสีชมพูแปะอยู่ตรงกลาง ทำเอาหมาป่าร้ายอย่างเขาแทบทนไม่ไหว กระโจนเข้าดูดดึงมันอย่างหิวกระหาย เสียงดูดดึงดังไปทั่วไปทั้งห้อง ประกอบกับเสียงร้องไห้สะอื้นอยู่ในลำคอ ยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ความดิบเถื่อนของเขาได้เป็นอย่างดี เขารังแกเธออีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง ในทุกๆครั้งไม่ลืมสวมเครื่องป้องกัน...ถึงจะอยากแก้แค้นหรือทรมานเธอมากแค่ไหน เขาก็ไม่มีวันปล่อยให้เธอท้อง โดยเฉพาะท้องลูกของเขา

"ซี๊ดดด..อ๊า....เธอนี่เอามันจริงๆเลยนะเพลงขวัญ อ๊าาา..

"ตับบบ ตับบบ ตับบบ !!

"อื้อออ..พะ..พี่วิน..อื้อออ...เพลงเจ็บ..

"เจ็บก็ครางออกมา...ครางดังๆ ฉันชอบ..

"อื้ออ..อ๊ะะะ...บะ..เบาหน่อย..

"อ๊าาา....ซี๊ดดด...เธอแม่ง..เล่นของใส่ฉันใช่ไหม..ร้ายนักนะเพลงขวัญ

อนาวินกระแทกเข้าออกครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด...คนที่ไม่สบายเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว อดทนต่อความรุนแรงไม่ไหว สลบคาท่อนเอ็นของเขาไป อนาวินยิ้มเย้ยออกมา แต่เอวสอบยังคงไม่หยุดการทำงาน กระแทกต่อไปไม่มียั้ง

"แค่นี้ก็ยอมแพ้แล้วเหรอ..

@ 2 ชั่วโมงต่อมา

เพลงขวัญลืมตาตื่นในยามบ่าย ความรู้สึกหนักอึ้งอยู่ที่หัว มือน้อยค่อยๆยันตัวเองให้ลุกขึ้นจากเตียงอย่างยากลำบาก ก้มลงมองเรือนร่างของตัวเอง ซึ้งตอนนี้ไม่มีเครื่องนุ่งห่มติดกายเลยสักชิ้น มีเพียงผ้าห่มผืนหนา พันรอบอกปกปิดส่วนนั้นเอาไว้

"ตื่นแล้วเหรอ...หึ...นึกว่าจะหลับนานกว่านี้ซะอีก

"พี่วิน..ทำแบบนี้ทำไม

"แล้วเธอคิดว่าไงล่ะ......

"พี่เกลียดเพลงไม่ใช่เหรอ แล้วทำแบบนี้กับเพลง...หมายความว่าอะไร

"โถ่..เด็กน้อย...เธอคิดว่าที่ฉันเอาเธอเพราะฉันพิศวาทเธอหรือไง ที่เอาก็เพราะฉันอยากย้ำยีเธอต่างหาก ไม่ได้รู้สึกพิศวาทอะไรเธอเลยสักนิด

"เพื่ออะไร...ทำไปเพื่ออะไร เพลงไปทำอะไรให้ ถึงต้องทำกันขนาดนี้ อึก...อึก.. 😭

"ใครบอกให้เธอเกิดมาเป็นลูกของผู้หญิงคนนั้น..คนที่ทำให้แม่ฉันต้องตรอมใจตาย...เธอจำไว้นะเพลงขวัญ ทุกความรู้สึกที่แม้ฉันเคยได้รับ เธอเองก็จะได้รับมันเหมือนกัน...และมันจะมากกว่านั้นหลายร้อยเท่า

"หือ...หือ....อึก...อึก....😭 พี่มันคนใจร้าย

"คนใจร้ายเหรอ...หึ...คนใจร้ายคนนี้มันก็คือผัวคนแรกของเธอไหมล่ะเพลงขวัญ...ดีใจไหม..ครั้งแรกของเธอได้เสียให้กับคนที่ตัวเองแอบรักมานานหลายปี

"พี่พูดอะไร...เพลงไม่...

"ฉันรู้หมดแล้ว เธออย่ามาปากแข็ง

"หึ...ถึงเธอจะรักฉัน แต่เธอจำใส่หัวเธอไว้เลยนะ ว่าคนอย่างฉันไม่มีวันเอาลูกผู้หญิงขายตัวแบบเธอมาเป็นเมีย ยิ่งเป็นผู้หญิงที่เกิดจากเมียน้อยของพ่อฉัน ฉันยิ่งไม่มีทางรู้สึกอะไรกับเธอ อย่างเธอเป็นได้มากสุด ก็แค่ของเล่นที่ฉันเอาไว้ใช้ระบายอารมณ์เวลาฉันหาที่ลงไม่ได้เท่านั้นแหละ

"หือ...อึก..อึก... 😭😭😭

"อย่ามาร้องไห้..เห็นแล้วมันรำคาญตา...ทำหน้าอย่างกับจะตายลงให้ได้ ระหว่างที่พ่อฉันไปต่างประเทศ เธอต้องอยู่กับฉันที่นี่ อยู่ในฐานะคนรับใช้...ไม่ใช่เมีย เข้าใจไหม

".......................

"ฉันถามว่าเข้าใจไหม !

"ค่ะ 😭

เพลงขวัญเงียบเสียงร้องไห้ลง แต่ยังคงสะอื้นไห้อยู่ เจ็บปวดกับทุกการกระทำของเขา ภายในใจได้แต่คิดหากเขาอยากจะทำร้ายเธอนัก ก็จะปล่อยให้เขาได้ทำตามใจ อยากทำอะไรก็ทำ หากมันจะสามารถชดเชยความรู้สึกของเขาได้ เหนื่อยเต็มทีแล้วกับคนแบบเขา