แอด…
เสียงประตูห้องคอนโดหรูถูกเปิดออกด้วยมือหนาของเจ้าของห้องพร้อมกับร่างสูงกับร่างเล็กที่พากันเดินตรงเข้าไปภายในคอนโดราคาแพง
“พี่พอจะถามคนที่เปลี่ยนชุดข้าวให้หน่อยได้ไหมคะ ว่าพอจะจำได้ไหมว่าเอาชุดไว้ที่ไหน” เจ้าของใบหน้าเรียวใสเอ่ยพูดกับรุ่นพี่หนุ่ม
“น่าจะถูกเก็บซักไปแล้ว”
“งั้นเหรอคะ ถ้างั้น…ข้าวต้องเริ่มหาตั้งแต่ตรงไหนคะ”
“ในห้องนอน”
“หะ…ห้องนอนพี่น่ะเหรอคะ”
“อืม ปกติแม่บ้านจะเอาเก็บไว้ในนั้น”
“ได้ค่ะ ถ้างั้น…ข้าวขออนุญาตเข้าไปหาชุดนะคะ”
“อืม” สิ้นเสียงทุ้มขานรับรู้ คนตัวเล็กก็ไม่รอช้าที่จะรีบเดินเข้าไปเพื่อหาชุดเดรสตัวโปรดของเพื่อนในทันที ซึ่งไคลน์ก็นิ่งลอบมองยังร่างบางที่ตั้งใจหาชุดนั้นไม่ละสายตา เขาเอาแต่จ้องมองยังใบข้าวด้วยสายตาที่ตกอยู่ในภวังค์ความคิดถาโถมของตัวเอง ทั้งความรู้สึกหวงแหน รู้สึกผิด แล้วก็ความรู้สึกมากมายที่โหมเข้ามา จนเสียงหวานของใบข้าวหันมามองหน้าเอ่ยกับเ
