กือบสองชั่วโมงผ่านไป
เอี๊ยด!
เสียงรถสปอร์ตคันหรูถูกขับเข้าไปจอดยังบริเวณหน้าบ้านเช่าขนาดพอดีสำหรับอยู่อาศัยไม่เกินสี่คน
“ถึงแล้วค่ะ หลังนี้แหละค่ะ” ใบข้าวหันบอกยังรุ่นพี่หนุ่ม ซึ่งไคลน์ก็พยักหน้ารับรู้ด้วยท่าทีปกติ พร้อมกับทั้งสองที่พากันเดินเข้าไปยังภายในบ้าน
“แม่คะ”
“อ้าว มากันแล้วเหรอ” เสียงนภัสสรที่ทำอาหารอยู่เอ่ย ก่อนที่ไคลน์จะยกมือขึ้นไหว้ทักทายยังหญิงวัยกลางคนที่ยืนอยู่ และเสียงที่ดังขึ้นจากด้านหลัง
“ถึงกันแล้วเหรอ” คมสันยิ้มเอ่ยทักทายยังสองคนที่เพิ่งมาถึง ทำให้ทั้งใบข้าวและไคลน์ต่างยกมือขึ้นไหว้ทักทายยังผู้ใหญ่ แล้วก็ต้องเป็นไคลน์ที่ชะงักไป หลังจากที่สายตาคมเหลือบไปสบสายตาเข้ากับภาคินที่ยืนอยู่ด้านหลัง
“โชคดีพี่คินเขาหยุดเหมือนกันพอดี ก็เลยแวะกลับมาที่บ้าน” คมสันบอก ขณะที่ภาคินก็ยืนนิ่งมองยังไคลน์ด้วยแววตาเรียบเข้มมีความไม่ต้อนรับอยู่ในนั้น ด้านใบข้าวที่เห็นทั้งสองต่างยืน
