คำเตือน!
เนื้อหามีฉากใช้ความรุนแรง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ
ตึก
ตึก
เสียงสองเท้าบางของใบข้าวเดินกลับเข้าไปภายในบ้านเพื่อช่วยคนเป็นแม่เก็บล้างทำความสะอาดภายในครัว
“คุณลุงล่ะคะ” เจ้าของใบหน้าใสถาม
“ขึ้นไปจัดการงานต่อน่ะ วันหยุดก็แบบนี้ ไม่เคยได้หยุดจริง ๆ สักที” นภัสสรยิ้มตอบกลับด้วยความชินไปกับการทำงานนอกเวลาของสามี โดยใบข้าวเองที่ได้ยินก็พยักหน้ารับรู้เข้าใจ ก่อนจะช่วยแม่ตัวเองทำความสะอาดไปตามประสาเหมือนทุกครั้ง แต่แล้ว
“มองอะไรข้าวคะ”
“ชุดสวยนะ” นภัสสรยิ้มบอก ทำเอาคนตัวเล็กที่ได้ยินชะงักยิ้มเขินไม่ตอบ หญิงวัยกลางคนที่เห็นท่าทีของลูกสาวก็ยกยิ้ม
“เขาซื้อให้เหรอ”
“ค…ค่ะ…”
“อย่ารับของจากพี่เขามากนักนะ เดี๋ยวมันจะดูไม่ดี”
“ข้าวพยายามปฏิเสธแล้วค่ะ แต่พี่เขาไม่ยอม” เรียวปากสีหวานตอบกลับหน้ายู่ นภัสสรที่ได้ยินจึงหัวเราะ
“เขาเอาแต่ใจเหรอ”
“ค่ะ ก็…ชอบไม่ฟังคำปฏิเสธจากข้าวเลย
