สามเดือนต่อมา…
พรึบ
เสียงมือบางค่อย ๆ หยิบที่ตรวจครรภ์ตรงหน้าเข้ามามองดูด้วยความรู้สึกลุ้นเป็นอย่างมาก และเมื่อสายตาเห็นถึงด้านหน้าที่ขึ้นสองขีด
“มะ…มาแล้ว…” ใบข้าวเอ่ยด้วยโทนเสียงเต็มไปด้วยความดีใจก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองยังสามีตัวสูงที่ยืนอยู่ ไคลน์ที่ได้ยินจึงยกมือขึ้นลูบเข้าที่หัวเล็กของคนรัก
“หึ ก็บอกแล้ว” เขาส่งยิ้มบาง ๆ ตอบกลับอย่างรู้สึกมั่นใจในผลงานของตัวเอง ที่หลังจากที่เมียตัวน้อยนั้นอยากได้ลูก ไคลน์ก็ตั้งใจทำให้สุด ๆ ในช่วงที่ผ่านมา เขาทำแทบจะวันเว้นวัน มีวันที่ให้เมียได้พัก แล้วก็จัดต่อ ไข่ตกไม่ตก เขาซัดเรียบหมด แตกในอย่างชุ่มฉ่ำ ไหนจะอาการของใบข้าวที่เริ่มออก รวมถึงประจำเดือนที่ขาด
เขาคอยสังเกตภรรยาของตัวเองอยู่ตลอด จนวันนี้ตัดสินใจซื้อที่ตรวจครรภ์ให้ลอง
“เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปฝากครรภ์กัน” คนตัวสูงเอ่ยพลางยังคงลูบอยู่ที่หัวเล็กของเมียตัวเองด้วยแววตามีความสุขมากไม่ต่าง ไหนจะสายตาท
