หนึ่งอาทิตย์ต่อมา…
ตึก
ตึก
เสียงสองเท้าของเด็กแฝดทั้งสองที่ถูกพี่เลี้ยงสาวคนสนิทสองคนคอยประกบดูแลอยู่ดังขึ้น ก่อนที่ดวงตากลมเล็กของเด็กน้อยจะเบิกกว้างยกยิ้มออกมา
“ทาเล๊~” เด็กน้อยทั้งสองเอ่ยพลางชี้ไปยังทะเลสีครามสวยที่อยู่ตรงหน้า ใบข้าวที่รับรู้ได้ถึงความอยากไปเล่นน้ำของเด็กทั้งสองที่เคยมาโรงแรมที่พักสุดหรูนี้มาแล้วก็ยิ้มบาง ๆ บอก
“เดี๋ยวไปเปลี่ยนชุดกันก่อนนะคะ แล้วเดี๋ยวมิ้พามาให้เล่นทะเลกัน” สิ้นเสียงหวานบอก เด็กน้อยที่ได้ยินก็พยักหน้ารับคำอย่างไม่มีความงอแงแต่อย่างใด ทั้งสองถูกพี่เลี้ยงคนสนิทพาเดินเข้าไปยังภายในบ้านพักส่วนตัวของโรงแรมราคาแพงที่ทางบ้านของไคลน์มีหุ้นส่วน ซึ่งใช้เวลาไม่นาน ร่างเล็กของเด็กแฝดที่เปลี่ยนชุดพร้อมเล่นแล้วก็เดินเข้ามาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
“ฮ่า ๆ ดูสิคะ แฮปปี้กันใหญ่เลย พอรู้ว่าจะได้เล่นน้ำ” เสียงใบข้าวหันไปเอ่ยพูดกับสามีตัวสูงของตัวเองที่ยืนอยู่ ไคลน์เองก็จ้
