พระเจ้า...เขาหยุดตัวเองไม่ได้อีกต่อไป ไคโรรู้เพียงว่าหล่อนเต็มใจ ถึงเพิ่งรู้จักกันแต่หล่อนจะเคยผ่านเรื่องแบบนี้มาหรือเปล่า เพราะไม่อย่างนั้นก็คงไม่มาเที่ยวบ่อนตอนกลางค่ำกลางคืนอย่างนี้ ความคิดของเขาลื่นไหลไปเรื่อยเปื่อยขณะที่ปากและลิ้นก็ยังบดเบียดซอกซอนในปากของหญิงสาว ต่างคนต่างหอบหายใจเป่ารดกันและกัน
“ไคโร...อาส์...อาส์...”
“ลีย่า...พระเจ้า...ผมจะไม่...หยุดตัวเองล่ะนะ...ผมหยุดมันไม่ได้แล้ว”
เขากระซิบบอกเสียงสะท้านขณะมือซุกซนซอกซอนเข้าไปใต้ในชายกระโปรงและลูบโลมบนเนินโหนกใต้บิกินี่ของหล่อน เขาสัมผัสเส้นขนดกยู่ยี่ในนั้น แทรกนิ้วเข้าไปในร่องหลืบฉ่ำและบดคลึงติ่งเล็ก ๆ ที่ทำให้หญิงสาวสะดุ้ง
“อ๊า...”
เปล่าเลย...ลียาไม่ได้ร้องด้วยความเจ็บปวดหรือขัดขืนดิ้นหนี ตรงข้ามหล่อนยังเบียดตัวเข้าหาเขา ทำราวกับว่าหาที่ยึดเหนี่ยว ใบหน้าสวยเปลี่ยนเป็นสีชมพูจัด แล้วหล่อนก็ตวัดแขนโอบกอดไคโร กอดตอบเขาอย่างลื
