“อ้อ...เป็นแม่บ้านมาคอยดูแลห้องของผมน่ะ...อืม...แต่อย่าสนใจเลย เธอมีงานที่ต้องรับผิดชอบในส่วนของเธอ”
“แหม...อีฟตกใจหมดเลยค่ะ...คิดว่าเป็น...เอ้อ...เมียของคุณซะอีก”
“บอกแล้วยังไงว่าผมยังไม่มีเมีย มีก็แต่คุณนี่ล่ะอีฟ เรามาดื่มไวน์กันดีกว่า ผมมีไวน์ที่ดีที่สุดจากทั่วโลก คิดว่าคุร๖องชอบแน่ๆ”
“ว๊าย...เยี่ยมไปเลยค่ะที่รัก...คุณนี่น่ารักจริง ๆ เลยนะคะ ไม่เสียแรงเลยค่ะที่อีฟตามคุณมาถึงที่นี่”
ผู้หญิงคนนั้นหอมแก้มชายหนุ่มฟอดใหญ่ และไคโรเองก็ไม่ใส่ใจคนที่ยืนมองตาปริบๆ ทั้งสองทำราวกับว่าลียาเป็นแค่อากาศธาตุ เขาไม่สนใจหญิงสาวที่ยืนนิ่งงันและดวงตาแดงก่ำแต่หล่อนจะร้องออกมาตรงนั้นไม่ได้ ร่างบางค่อย ๆ ถอยกลับเข้าไปในห้องตามเดิม กลับไปนั่งที่โซฟาและคอยฟังเสียงไคโรกับผู้หญิงซึ่งแทนตัวเองว่า อีฟ พูดคุย หัวเราะกันอย่างมีความสุข ลียานั่งเกร็ง มือหล่อนเย็นขณะประสานกันแน่น จิกปลายเล็บลงบนมือตัวเองจนเจ็บแต่ไม
