“ก็เมื่อกี๊คุณอยู่กับผู้หญิงที่ชื่ออีฟ คุณมีความสุขกับเธอแล้วยังจะมา...อะไรกับฉันอีก”
“ผมกับอีฟ...คุณรู้ได้ยังไงลีย่าว่าผมกับเธอมีเซ็กส์กัน คุณคิดว่าผมกับอีฟร่วมรักกันในห้องนี้อย่างนั้นเหรอ”
“ก็แล้วไม่ใช่”
“ฮ่าๆๆๆ”
“หัวเราะอะไร...ไคโร...ฉันเกลียดเสียงหัวเราะแบบนี้ที่สุด”
“จะไม่ให้ผมหัวเราะได้ยังไง นี่คุณเอาอะไรมาพูดว่าผมกับอีฟมีเซ็กส์กัน เราคุยเรื่องงานของเราต่างหาก”
“งาน?” ลียายิ้มหยันบ้าง “คุณพาผู้หญิงมาพูดเรื่องงานในห้องส่วนตัว เวลาปรึกษาเรื่องงานก็ต้องกอดรัดกันแน่นอย่างนั้นน่ะเหรอคะ”
“อีฟชอบกอดผมเป็นปกติอยู่แล้ว เรากอดกันบ่อยออกจะตาย”
“ปล่อยฉันนะ”
ลียาผลักไสเขาอย่างเหลืออด หล่อนแทบทนฟังต่อไปไม่ได้หากไคโรไม่กดบ่าหล่อนไว้ คราวนี้เขาทาบร่างหนาบนตัวหล่อนและก้มลงมาหา จูบปากหญิงสาวอย่างรวดเร็ว ฉกลิ้นเข้าไปในโพรงปากของลียาที่อ้าค้างก่อนเลื่อนปากได้รูปเปียกฉ่ำออก ร่างกลมกลึงแน่นิ่งไป
