มาเฟียหวงรักเมียบำเรอ

“ถอดเสื้อผ้าของเธอออกสิ” หวังชิงหลง มาเฟียหนุ่มที่มีสายเลือดไทยอยู่ในตัวของเขากว่าครึ่งหนึ่ง แต่ทว่ากลับไม่มีใครรู้เรื่องนี้เลย เขากำลังจ้องมองไปที่เรือนร่างงามที่ยืนสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว ก็แหงล่ะ นับดาว ม่านวง จะไม่กลัวได้ยังไงล่ะ ในเมื่อคนที่เธอกำลังจะส่งมอบสิ่งที่หวงแหนที่สุด คือมาเฟียที่เป็นเจ้าของคาสิโนที่ใหญ่ที่สุดในเกาะมาเก๊า เขาก็พูดมาได้ว่าให้ถอดเสื้อผ้าออก แล้วจะให้เธอยืนโป๊เปลือยอยู่ต่อหน้าเขาอย่างนั้นหรือ แม้ว่าเธอรู้ว่าสุดท้ายแล้วเธอก็ต้องทำอย่างนั้น แต่เธอก็ยังมีความอายเกินกว่าที่จะถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก เพื่อให้เขาเชยชมร่างงามของเธอ ยิ่งเขาจ้องเธอแบบนี้ มือบางที่จับอยู่ที่สาบเสื้อของตนเอง มันก็ไม่อาจที่จะจัดการถอดอาภรณ์ที่ห่อหุ้มกายบางออกตามคำสั่งของเขาได้เลย “ปิดไฟก่อนได้มั้ยคะ” ในขณะที่ยืนอยู่นี้ ในสมองของหญิงสาวก็พลันคิดถึงข้อเสนอนี้ออกมา คนที่ได้ฟังสิ่งเธอขอถึงกับขมวดคิ้วด้วยความไม่ชอบใจเป็นอย่างมาก ลีลาเสียจริง ลีลาราวกับว่าไม่เคยอย่างนั้นแหล่ะ ผู้หญิงสมัยนี้หาผู้หญิงบริสุทธิ์ยากกว่าอะไรทั้งหมดเลย อย่ามาแอ๊บเพื่อต่อราคาเลย เขามันคนคำไหนคำนั้นซะด้วย เขาไม่มีเพิ่มราคาให้หรอก ไม่อย่างนั้นผู้หญิงที่เข้ามาหาเขาด้วยเงื่อนไขแบบนี้คงได้ใจ “คิดอะไรของคุณอยู่ คุณเป็นคนเสนอให้ผมเองนะ แล้วตอนนี้เกิดอายเหรอ เปลี่ยนใจก็ยังทันนะ เพราะผมไม่ชอบนอนกับผู้หญิงที่ไม่เต็มใจ” หวังชิงหลงเอ่ยออกมาเสียงเย็น คนที่เสนอตัวให้เขาเพื่อแลกกับเงิน มันไม่ควรมีข้อต่อรองแบบนั้นสิ “มะ..ม่ะ...ไม่ค่ะ ฉันไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว” นับดาวเอ่ยออกมาเสียงสั่น ด้วยเพราะเธอกลัวว่าตนเองจะไม่ได้เงิน ต่อให้เธอไม่เหลือศักดิ์ศรีใดๆ เธอก็ต้องทำ ถ้าเขาล้มเลิกกลางคันแล้วเธอไม่ได้เงิน เธอปล่อยให้เป็นแบบนั้นไม่ได้อย่างเด็ดขาด ตอนนี้มันถึงเวลาแล้วมั้ย ที่เธอต้องข่มความอาย แล้วทำตามที่เขาต้องการ แค่คืนนี้เท่านั้น แค่คืนนี้เธอก็จะเป็นอิสระ เงินก้อนใหญ่ที่เธอจำเป็นต้องใช้มันเพื่อต่อลมหายใจของใครบางคน แลกกับความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นทั้งทางกายและใจมันไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย