“อย่าปากดีให้มากเถอะ หัดรับความช่วยเหลือจากคนอื่น แล้วก็หัดขอบคุณให้เป็นบ้างนะ” นับดาวเอ่ยออกมาด้วยความไม่ชอบใจ ไม่ชอบใจทั้งเขา แล้วก็ไม่ชอบใจทั้งตนเองที่ช่วยเหลือเขา ทั้งที่เอาเข้าจริงๆ ผู้ชายคนนี้ไม่น่าช่วยเหลือเลยสักนิด เขาเย่อหยิ่งเกินกว่าที่เธอจะเข้าใจได้ บางที่การปล่อยให้ตายที่ข้างถนนก็อาจจะเหมาะกับคนแบบนี้ก็ได้
“ไม่ได้ปากดี ถ้าไม่ต้องการช่วย ก็แค่ปล่อยผม แล้วไปจากตรงนี้ซะ ส่วนผมจะเป็นจะตายก็เรื่องของผม” แม้ว่าจะไร้เรี่ยวแรงเท่าใด แต่ทว่าความเย็นชาของชายหนุ่มมันก็แสดงออกมาผ่านน้ำเสียงที่มันเย็นชาเหลือเกิน ส่วนฝ่ายหญงิสาวก็ได้แต่มองหน้าชายหนุ่มด้วยความสงสัย เขาเป็นใครกันแน่ ทำไมเขาถึงเย่อหยิ่งและไม่ต้องการความช่วยเหลือจากใคร เป็นเธอสินะที่เสือกไปช่วยเหลือเขาเอง ในเมื่อเสือกมาถึงขนาดนี้แล้ว ก็เสือกให้มันไปถึงที่สุดแล้วกัน ถ้าผู้ชายคนนี้ไม่ปลอดภัย เธอคงจะวางมือจากเขาไม่ได้จริงๆ
“หยิ่ง
