เสียงเรียกชื่อทำให้หญิงสาวลืมตาตื่นขึ้นมา เธอยิ้มดีใจที่เห็นเขาฟื้นแล้ว
“คุณคิน..เมื่อกี้คุณคินเรียกชื่อฉันเหรอคะ?” คริมาเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ พ่อเลี้ยงพัฒน์ธนาได้ยินเสียงของหญิงสาว ชายชราสะดุ้งตื่นขึ้นมา
“ตาคิน..ฟื้นแล้วเหรอลูก เดี๋ยวตาเรียกหมอก่อนนะ”
หลังจากนั้นหมอกับพยาบาลก็เข้ามาตรวจอาการเบื้องต้นของชายหนุ่ม
“ตอนนี้อาการยังไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงนะครับ แต่หมอจะขอสแกนสมองของคนไข้อีกครั้งนะครับ”
“ได้ครับคุณหมอ..ขอบคุณมากๆ นะครับ” ชายชราเอ่ยขอบคุณหมอที่รักษาหลานชายจนปลอดภัย
เมื่อหมอและพยาบาลออกจากห้องไปแล้ว อนาคินยังคงมองคริมาด้วยสายตาที่แปลกออกไป คำถามมากมายอยู่ในหัว
ทำไมคริมาถึงอยู่ที่นี่..
เธอไม่โกรธเขาหรืออย่างไรกันกับเรื่องที่เขาเคยทำกับเธอ..เธอถึงได้พูดดีกับเขา
หรืออาจจะเป็นเพราะว่า..เขาความจำเสื่อมและเขาจำเธอไม่ได้
อนาคินจะยังไม่บอกกับทุกคนว่าเขาจำทุกอย่างได้แล้ว เ
