หลังจากวันนั้น อนาคินก็ตามคริมาเข้าไปในไร่ทุกวัน เพื่อเรียนรู้งานในไร่ เขารู้สึกชอบงานในไร่มากกว่าที่ต้องไปนั่งที่โต๊ะทำงาน ตอนนี้ความทรงจำบางส่วนของเขาเริ่มจะกลับมาบ้างแล้ว เขาพอจะจำได้แล้วว่าใครเป็นใคร โดยเฉพาะคนในครอบครัว เเละเพื่อนๆ เวลาที่เขาปวดศีรษะทีไรความทรงจำจะค่อยๆ กลับคืนมาทีละนิดๆ
“ผมได้ข่าวว่าที่ท้ายไร่มีน้ำตกเหรอ?” ชายหนุ่มถามคริมาขณะที่เขานั่งซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์หล่อน
“ใช่ค่ะ..สวยมากด้วย คุณคินอยากเห็นเหรอคะ?”
“อืม..พาไปหน่อยสิ”
“ได้ค่ะ”
จากนั้นคริมาก็เปลี่ยนทิศทางจากคราแรกจะเข้าไปในไร่ลิ้นจี่ หญิงสาวเปลี่ยนเส้นทางไปยังท้ายไร่เพื่อพาชายหนุ่มไปยังน้ำตก คริมาจำได้ว่าระหว่างทางไปน้ำตกกลางทางจะมีหลุมใหญ่อยู่หลุมหนึ่ง เธอไม่แน่ใจว่าน้าเบิ้มให้คนงานเอาดินมาถมหรือยัง หญิงสาวพยายามดูเพื่อที่จะได้หลบหลุมทัน แต่ทว่า..เธอหลบไม่ทัน รถมอเตอร์ไซค์ตกลงไปในหลุม คริมาพยายามจับแฮนด์ม
