บทส่งท้าย

1835 คำ

กลิ่นหอม ๆ ของอาหารในตอนสาย ปลุกให้ฉันตื่นขึ้นมาในช่วงวันหยุด ก่อนจะได้พบกับอาหารไม่ต่ำกว่าห้าจานที่ถูกวางเรียงอยู่บนโต๊ะ ด้วยฝีมือของเจ้าของห้อง นี่เขาตื่นมาทำอาหารตั้งแต่ตอนไหน ทำไมฉันไม่เห็นได้ยินเสียงเลย? “อ้าว ตื่นแล้วเหรอ” เฮียคินน์หันมามองฉันครู่หนึ่ง ก่อนจะหันกลับไปสนใจอาหารบนโต๊ะต่อ “ทำไมวันนี้อาหารเยอะจังคะ” ฉันหย่อนขาลงมาจากเตียงทั้งที่ยังงัวเงีย พร้อมกับยกมือขึ้นปิดปากแล้วหาวหวอด ๆ “วันพิเศษน่ะ” “วันอะไรเหรอคะ?” หรือเป็นวันเกิดของเขา... เอ๊ะ! มันยังไม่ถึงนี่ อีกตั้งสองเดือน ส่วนวันเกิดฉันก็ยังอีกไกล “เดี๋ยวบอก ไปอาบน้ำก่อนเร็ว เดี๋ยวอาหารเย็นหมด” “ค่าา” ฉันลากเสียงยาวเหยียดแล้วรีบทำตามคำสั่งเขาทันที เดินเข้ามาในห้องน้ำก็พบกับแปรงที่เขาบีบยาสีฟันใส่ไว้ให้เรียบร้อย ตั้งแต่เราตกลงเป็นแฟนกัน เฮียคินน์ก็ดูแลฉันอย่างดีทุกอย่าง พ่อแม่ของเราทั้งคู่ยินดีกับความสัมพันธ์ของพวกเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม