พอพักกลางวันน้ำรินก็ปลีกตัวมาหาข้าวกินที่ฟู้ดคอร์ทเพียงลำพัง ที่นี่อาหารราคาไม่แพงแถมยังมีให้เลือกกินหลายร้านมาก แต่ไม่ว่าจะไปอยู่ตรงไหนก็มีคนคอยตามดูเธออยู่ดี
ครืดๆ ครืดๆ
โทรศัพท์ที่วางคว่ำหน้าอยู่บนโต๊ะส่งเสียงดังขึ้น พอเห็นชื่อบนหน้าจอน้ำรินก็แปลกใจเล็กน้อยเมื่อคนที่โทรมาคือเลขาของเฮ็นรี่ นักลงทุนที่เธอเคยติดต่อไปให้เขามาร่วมลงทุนกับALN ทว่าทางนั้นไม่ว่างเจรจาธุรกิจด้วยสักที
-แอนนา เลขาคุณเฮ็นรี่-
“สวัสดีค่ะคุณแอนนา ดิฉันน้ำรินพูดสายค่ะ”
(สวัสดีค่ะ ริต้านะคะไม่ใช่แอนนา พอดีแอนนาลาออกไปแล้วน่ะค่ะ)
"อ๋อค่ะ มีธุระอะไรเหรอคะ
(ริต้าจะโทรมาขอนัดคุณน้ำรินค่ะ คุณเฮ็นรี่อยากเจอคุณ คุณสะดวกมั้ยคะ)
"เอ่อ...จริงๆ แล้ว"
(คุณเฮ็นรี่อยากเจอคุณมากจริงๆ นะคะ แม้ว่าคุณจะร่วมทุนกับนักธุรกิจท่านอื่นไปแล้วก็ตาม ท่านอยากเชิญคุณมารับประทานอาหารเที่ยงเพื่อเป็นการขอโทษค่ะ)
"งั้นก็ได้ค่ะ แล้วฉันจะนัด
