ห้องที่ปฐพีพักอยู่หาไม่ยากเลยสักนิด แค่ขึ้นลิฟต์มาถึงชั้นที่ระบุในคีย์การ์ดก็เจอคนของเขายืนเป็นยักษ์ปักหลั่นรออยู่แล้ว
"ทิว คุณดินอยู่ในห้องใช่มั้ย"
“ครับ เชิญครับคุณน้ำริน” ทิวก้มศีรษะให้น้ำรินเล็กน้อยแล้วเปิดประตูบานใหญ่ให้
“ขอบคุณค่ะ” ร่างเล็กในชุดราตรีสีเทาก้าวเดินเข้าไปภายในห้องอย่างรวดเร็ว “คุณดินเรียกฉันมามีอะไรเหรอคะ”
น้ำรินพยายามยิ้มให้ปฐพีเพื่อสร้างบรรยากาศที่ดีให้กันและกัน แตกต่างจากอีกฝ่ายที่หันมามองแต่ไม่พูดอะไร นอกเสียจากไล่สายตามองเธอหัวจรดเท้าจนรู้สึกประหม่า เรียวคิ้วเข้มขมวดเข้าหากันจนเป็นปมยุ่ง
สายตาแบบนี้เธอทำอะไรผิดอีกแล้ว จะเกิดสงครามโลกขึ้นอีกครั้งมั้ย
“ฉันทำอะไรให้คุณไม่พอใจหรือเปล่าคะ พูดมาเลยดีกว่า” มองเหมือนเธอไปขโมยชุดใครมาใส่ สายตาตำหนิจนรู้สึกใจตกไปอยู่ตาตุ่ม
“มีชุดอื่นมั้ย” เสียงเข้มค่อนไปทางไม่พอใจ แววตาดุๆ นั้นจ้องเขม็งอยู่ที่ใบหน้าสวยของหญิงสาว
“...
