จุ๊บ!
“อะไรกันคะ ตกใจหมดเลย” น้ำรินสะดุ้งเล็กน้อยตอนที่ปฐพีเดินเข้ามาสวมกอดจากทางด้านหลังแล้วหอมแก้มเธอฟอดใหญ่ ขณะที่กำลังที่กำลังหาของอยู่ในกระเป๋า
เห็นท่าทางของปฐพีที่นับวันยิ่งทำตัวอินกับบทสามีมากขึ้นทุกวันแล้วก็รู้สึกใจฟู ต้องบอกว่าตั้งแต่เกิดเรื่องถูกลอบทำร้ายเขาก็เปลี่ยนไปในทางที่ดีมากขึ้นจนนึกว่าผีเข้า
"ให้รางวัลความเร่าร้อนของเธอเมื่อคืน” ยิ้มกริ่มอย่างคนเจ้าเล่ห์
“หยุดเลยนะคะ ไม่พูดได้มั้ยรินอาย” แก้มนวลแดงระเรื่อลามไปถึงใบหู เมื่อนึกถึงเรื่องบนเตียงค่ำคืนที่ผ่านมา
“คืนนี้จะเอาอีก” แขนแกร่งสวมกอดคนตัวเล็กจากทางด้านหลังพลางถูไถส่วนนั้นกับสะโพกงามงอนของเธอ ทำเอาอีกฝ่ายรีบหมุนตัวกลับมาเผชิญหน้าแล้วฟาดฝ่ามือใส่ต้นแขนของเขาอย่างหมั่นไส้
เพียะ!
“เอ๊ะ รินบอกว่าไม่ให้พูดไงคะ” เธอบอกอายๆ แต่ปฐพีกลับชอบที่เธอเป็นแบบนี้ เพราะมันสร้างความสุขให้รสรักของทั้งคู่อย่างเท่าเทียม
“เดี๋ยวนี้
