บทส่งท้าย

1650 คำ

โปสต์การ์ดแฮนด์เมดรูปวาดต้นดอกซากุระสีชมพูถูกน้ารินเปิดออกอ่าน เนื้อความข้างในไม่มีอะไรมากนอกเสียจากคำอวยพรวันเกิดขอให้เธอมีความสุขกับชีวิตครอบครัว น้ำรินเองก็ได้แต่อวยพรอีกฝ่ายในใจเพราะต้นทางไม่ได้แนบที่อยู่มาด้วย ผ่านไปห้าปีแล้วสินะซึ่งเธอนั้นหวังว่าเมริญาจะมีชีวิตที่มีความสุขไม่น้อยไปกว่าเธอเช่นกัน เพราะหลังจากเมริญามารับตัวอลันไปรักษามะเร็งที่ต่างประเทศ ไม่นานเธอก็ส่งข่าวกลับมาเพียงว่าอลันได้จากโลกนี้ไปอย่างสงบแล้ว หลังจากนั้นก็ไม่ได้ข่าวเมริญาอีกเลย "อย่าขับเร็วนักนะลูก มันอันตราย" น้ำรินตะโกนบอกเด็กชายธารธาราวัยห้าขวบที่กำลังกระโดดขึ้นคร่อมเจ็ทสกี โดยมีพ่อของเขาควบคุมการฝึกอยู่ข้าง ๆและพี่เลี้ยงอีกสองสามคน ธารธาราไม่รับปากและทำเพียงโบกมือให้ผู้เป็นแม่ ลูกคนนี้เลี้ยงง่าย ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะปฐพีหาคนมาสู้รบตบมือช่วยน้ำรินหลายคน ตอนกลางวันพี่เลี้ยงสองคน กลางคืนปฐพีรับช่วงต่อช่วยกันเลี

เริ่มอ่านเรื่องราวที่ยอดเยี่ยมได้ที่นี่

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม