เมื่อเห็นว่าเธอยังไม่ได้ปฏิเสธ เขาจึงได้ยิ้มออกก่อนจะตักอาหารมาป้อนให้เธอต่อ แม้ตอนนี้เธอจะยังไม่ได้ให้คำตอบที่เขาต้องการก็ตาม
ยอมรับว่าเขามันเห็นแก่ตัวที่ขอเธอไปแบบนั้น แต่ในเมื่อเธอทำให้เขา ‘ติดใจ’ แล้ว เขาก็จะไม่ยอมปล่อยให้เธอหลุดมือไปง่ายๆ เหมือนกัน
“ไม่ต้องเข้ามา”
กัญญาดารีบห้ามเมื่อวฤทธิ์กำลังจะก้าวเข้ามาในห้องของเธอหลังจากที่พาเธอมาส่งตามสัญญา
“ทำไมล่ะ”
“นายกลับไปเถอะ ฉันอยากอยู่คนเดียว”
“แต่ว่า...”
“กลับไปก่อนเถอะ ฉันปวดหัวอยากจะพักผ่อน”
“เธอไม่สบายเหรอ”
“แล้วนายคิดว่าฉันเหมือนคนที่สบายดีมั้ยล่ะ”
“งั้นฉันก็ควรจะต้องดูแลเธอนะกุ้ง เธอไม่สบายควรมีใครสักคนคอยดูแล”
“ฉันดูแลตัวเองได้”
“แต่...”
“กลับไปก่อนเถอะฤทธิ์ อย่าทำให้ฉันต้องเหม็นขี้หน้านายมากไปกว่านี้เลย”
“แล้วเรื่องนั้นล่ะที่ฉันบอกว่า...”
“มันจะไม่มีวันเกิดขึ้น สำหรับเราให้ทุกอย่างมันจบลงแค่วันนี้ก็พอ อย่าให้ต้องมีว
