“เชื่อแม่เถอะนะว่าแม่เลือกสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับลูก” คุณแวววลัยมองบุตรชายด้วยแววตาจริงใจ
“ต่อให้มีเหตุผลอีกร้อยแปดพันเก้าข้อ มันไม่ใช่เรื่องที่แม่กับพ่อต้องมาสร้างเรื่องโกหกผม” เขมเอ่ยด้วยความผิดหวัง
“เข้าใจพ่อกับแม่ด้วยนะลูก ที่เราทำก็เพราะความหวังดีจริงๆ” คุณศักดิ์ดาช่วยภรรยาอธิบายเผื่อว่าบุตรชายจะเข้าใจถึงเจตนารมย์ของพวกท่านทั้งสอง
“ผมน้อมรับความหวังดีด้วยใจนะครับ แต่นี่มันคือชีวิตของผม ผมตัดสินใจแล้วว่าผมจะหย่ากับพรรณ คุณพ่อคุณแม่ไม่ต้องมาห้ามผมนะครับ เพราะผมคงไม่เปลี่ยนใจที่จะเดินตามเกมของคุณพ่อคุณแม่ต่อ” เขมเอ่ยออกมาเสียงเข้มก่อนที่จะเดินออกไปจากเรือนไทยหลังงามหลังนี้
ทั้งบิดาและมารดาของเขาถึงกับถอนหายใจออกมาด้วยความกลุ้มใจ เรื่องมันไปกันใหญ่แล้ว ภาวนาให้นี่มันคือความโกรธแค่ชั่ววูบของบุตรชายเท่านั้น ขอให้มันไม่ใช่เรื่องจริง เพราะไม่อย่างนั้นคนที่น่าสงสารที่สุดคือพรรณวรทนั่นเอง
แต
