ทั้งสองร่างกอดรัดกันแน่นราวกับว่ากลัวอีกคนจะหายไป ส่วนสะโพกสอบก็ตอกตรึงเข้าไปอย่างเป็นจังหวะ นาทีนี้ไม่มีใครยอมใคร ต่างครวญครางออกมาลั่นห้อง แล้วในที่สุดสิ่งที่ทั้งสองรอคอยก็มาถึง ร่างบางกรีดร้องออกมาอีกครั้ง ก่อนที่เธอจะปล่อยน้ำหวานเหนียวใสออกมา เธอไม่รู้เลยว่าตนเองกำลังล่องลอยไปยังดินแดนที่เธอไม่เคยรู้จักมาก่อน มันมีความสุขเสียจนไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้ นาทีนี้บัวบุษยาเข้าใจแล้วว่า ความสุขจากการร่วมรักกันนั้นมันคืออะไร ส่วนอคินนั้นก็ปลดปล่อยลาวารักสีขาวขุ่นเข้าไปในช่องทางรักสีสดของหญิงสาว แน่นอนว่าเขาไม่ได้ต้องการให้มันเป็นเช่นนี้ เขาควรจะปลดปล่อยข้างนอก แต่เพราะความคับแน่นและความรู้สึกดี ทำให้เขาถอดถอนความใหญ่โตออกไม่ทัน แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวเขาจะให้เธอป้องกันแทน เพราะเขาไม่อยากให้มีปัญหาเกิดขึ้น หากว่าวันหนึ่งเขาเบื่อเธอแล้ว และพร้อมที่จะแยกทางกับเธอ มันต้องไม่มีพันธะเรื่องลูกเ