ตลอดระยะทางที่อยู่บนรถ พิมพิชชาก็ไม่กล้าที่จะพูดอะไรอีกแล้ว สิ่งที่เขาทำเมื่อสักครู่มันก็บ่งบอกความเป็นเขาได้มากพอ และเท่าที่ผ่านมา ภูชิตก็เป็นคนดี เขาคงไม่โกหกเธอเรื่องรินนารีแน่นอน ส่วนเรื่องความสัมพันธ์ของเขาและเธอ ก็ปล่อยให้เวลาพาไปแล้วกัน ต่อจากนี้เธอจะไม่เคลียดหรือตามหาคำตอบอะไรอีกแล้ว เธอจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุด เพื่อลูกที่กำลังจะเกิดมา
เมื่อมาถึงที่บ้าน ทั้งสองคนก็มาร่วมรับประทานอาหารกับคุณภูชิตาและคุณพรชัย ท่านทั้งสองดูแลเธออย่างดี ไม่เคยรังเกียจที่เธอเป็นเพียงพยาบาลจนๆ คนหนึ่ง นั่นยิ่งทำให้พิมพิชชารู้สึกโชคดีเป็นอย่างมาก ต่อไปนี้เธอสัญญากับตัวเองว่าเธอจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุด แม้ว่าปลายทางของชีวิต เธอและเขาอาจจะไม่ได้อยู่ร่วมกัน แต่อย่างน้อยตอนนี้ก็ควรเก็บเกี่ยวความสุขที่ได้จากผู้ชายที่อบอุ่นอย่างภูชิตไว้ในหัวใจ
“หลานย่าเป็นยังไงบ้างหนูพิม ดิ้นเก่งมั้ย” คุณภูชิตาเอ่ยถามสะใภ้ด้วยร
