เพ้นท์เฮ้าส์
"คิดว่าต้องประหยัดไฟหรือไง!" ยามร่างสูงกลับมาถึงเพ้นท์เฮ้าส์ กลับพบเพียงความมืดสงบไม่มีผู้อาศัย
"คุณบลายธ์ไม่ได้กลับมานะครับนาย" ตุลย์พึ่งบินมาถึงรีบเอ่ยบอกเจ้านาย หลังรุ่นน้องส่งข้อความบอก ว่าบลายธ์ไปนอนบ้านเจ้านายใหญ่
"แล้วยัยนั่นไปไหน" ใจแกร่งมันเต้นช้าลงกระทันหัน หญิงสาวที่เคยอยู่แต่ในกรงเหล็กจะมีที่ไปได้ยังไง
"อยู่บ้านนายท่านครับ เธอเข้ามาเก็บของแล้วไปนอนบ้านนั้นครับ"
"ก็ไม่เลว! ที่อยู่กูจะได้โล่งสักที" ร่างสูงเอ่ยบอก ก้าวขายาวดุจนายแบบเดินผ่านประตู พบเพียงความเงียบงันเช่นเมื่อก่อน
"....." ลูกน้องคนสนิทได้แต่ยืนมองเงียบๆ กลิ่นแอลกอฮอล์บนตัวเจ้านายโชยกว่าครั้งไหน จนกระทั่งประตูปิด
"คิดว่ากูต้องง้อหรือไง อยากไปก็ไป อยากมาก็มา" แค่เขาเดินผ่านหน้าประตูห้องส่วนตัวเธอ ใช่ว่าจะเปิดเข้าไปดู เซนโซ่เดินกลับเข้าไปในห้องตัวเอง มองบนเตียงกว้างผ้าปูยังมีรอยยับยู่ยี่
ปั้
