ครืน~ ครืน~
"ฮัลโหลค่ะ บลายธ์รับสายค่ะ" มือบางรีบคว้าขึ้นมารับสาย ตอนเธอพยุงตัวเองมานั่งขอบสระ เพราะว่าเบอร์แปลกอาจอาจารย์ที่ปรึกษาก็ได้
~บลายธ์จริงๆใช่ไหม ไอรีนดีใจจังเลยที่บลายธ์รับสาย~ ปลายสายมีน้ำเสียงสุดดีใจ ผิดกับคนรับฟัง
"ไอรีนได้เบอร์เรามาจากไหนเหรอ" แม้แต่สายป่านก็ไม่มีเบอร์เธอเหมือนกัน
~เราจำมาจากตอนที่พยาบาลเขียนประวัติหน่ะ แต่บลายธ์อย่าโกรธเราเลยนะ เราเป็นห่วงบลายธ์จริงๆ~
"เราไม่เป็นไรแล้วไอรีน ไม่ต้องห่วงหรอก" ร่างบางค่อยๆเอื้อมไปจับเก้าอี้พยุงตัวลุกขึ้นยืน เมื่อแดงส่องกระทบผิวจนรู้สึกร้อน
~เราไปขอชีสงานจากคนในห้องบลายธ์ให้แล้วนะ ว่าแต่จะเอาไปให้ยังไงดีล่ะเนี้ย~
"ขอบใจนะไอรีน บลายธ์จะไปเอาได้ยังไงต่างหาก"
~วันนี้ไม่มาเรียน ไอรีนก็ไม่มีเพื่อนไปกินข้าวด้วยเลย ตอนบ่ายขอแวะไปเยี่ยมบลายธ์ได้ไหม จะได้เอาชีสไปให้ด้วย~
"อย่าดีกว่าไอรีน ผู้ปกครองเราดุมาก ไม่สะดวกเลย" แค่
