ฝนตกเป็นเหตุ

2131 คำ

ห้างสรรพสินค้า – โซนเสื้อผ้าสตรี เสียงเพลงเบา ๆ ลอยมาเคล้าไปกับกลิ่นน้ำหอมจากมุมทดลองสินค้าข้างร้าน ใบเฟิร์นเดินนำกลุ่มเพื่อนเข้ามาในร้านเสื้อผ้าร้านหนึ่ง ก่อนจะหันกลับมาเลิกคิ้วใส่เนเน่ด้วยรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม ใบเฟิร์น : “ไงจ๊ะ ตั้งแต่พี่โยธาสุดหล่อของมึงกลับมาเนี่ย เลิกคบเพื่อนไปเลยรึไง?” เนเน่ (หัวเราะพลางยกมือห้าม) : “บ้าา คิดอะไรแบบนั้น! ก็ไม่ได้หนีไปอยู่ป่าซะหน่อยนะ” ยังไม่ทันจบดี เสียงหัวเราะของ เกว ก็แทรกขึ้นมาจากข้างหลัง เธอหยิบเสื้อในมือขึ้นเทียบตัวพลางหันมาขยิบตาใส่เนเน่ เกว: “ก็จริงนะ ตั้งแต่พี่โยธากลับมา มึงเงียบหายไปเลยอะ จนพวกกูเกือบคิดว่ามึงเอาแต่ผัวจนลืมเพื่อนแล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า!” เนเน่ (ทำหน้าเหวอพร้อมตีแขนเกวเบา ๆ) : “พวกมึงเลิกพูดเลย! ไหนบอกให้กูมาช่วยเลือกของไงทำไมกลายเป็นรุมประนามกูอยู่คนเดียวเนี่ย!” เสียงหัวเราะของกลุ่มเพื่อนดังขึ้นอีกรอบ เรียกสายตาหลายคู่ในร้าน เนเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม