โยธา : เลิกประชุมได้ครับ
หลังที่ผมเลิกประชุมก็เห็นว่าตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงกว่าแล้ว คนตัวเล็กน่าจะไปพักกินข้าวเที่ยงแล้ว ผมเลยเดินไปห้องทำงานของตัวเองแต่ไม่เห็นว่าคนตัวเล็กนั้งอยู่ที่โต๊ะ เลยไม่ได้เอะใจอะไร ก็คงไปพักกินข้าวเที่ยงเหมือนทุกๆวัน พอผมเปิดประตูเข้าห้องตัวเองมา ก็ตกใจไม่น้อยเพราะเจอกับพวกเพื่อนของผมที่มากันโดยไม่นัดผมก่อน
เนม : ใงมึง เลิกประชุมแล้วหรอ
โยธา : เออ พวกมึงจะมาทำไมไม่นัดกูก่อน มากันนานยัง
ผมที่ตอบกลับไอเนมก็เดินมานั่งลงตรงเก้าอี้ตัวโปรดของตัวเองและปลดเทคไทเล็กน้อยให้รู้สึกสบายตัวขึ้นหน่อย
กล้า : ก็พักนึงละ ไอทูบอกมึงน่าจะว่างก็เลยเข้ามาไม่ได้บอกมึงก่อน
ทู : อ้าวๆ ทีนี่โยนขี่ให้กูเลยนะไอสัส ใครจะไปรู้ว่ามึงจะประชุมละ
โยธา : แล้วมาหากูทีนี้มีไร
กล้า : พ่อกูเขาอยากคุยกับมึงเรื่องธุระกิจหน่อย ช่วงนี้พ่อกูบอกว่าไอเสี่ยวินัยเริ่มมีกลิ่นแปลกๆ
ทู : เห้ย เสี่ยวินัยนี่
