วันใหม่
ฉันที่ออกจากบ้านเพื่อจะไปทำงานตอนเช้า แต่ออกมาก็ตกใจเพราะเจอกับรถคันหรูคุ้นตาจอดอยู่น่ารั่วบ้านของตัวเอง
ก๊อกๆๆๆ ฉันเดินไปเคาะกระจกรถของพี่โยหลังจากที่ฉันยืนมองอยู่พักใหญ่ก่อนกระจกจะเลื่อนลงมา
ฉัน : พี่โยมาที่นี้แต่เช้ามีอะไรหรือป่าวคะ
โยธายิ้มและทักทายกับคนตัวเล็ก
โยธา : มอนิ่งครับ ตื่นเช้าเหมือนกันนะ
ฉัน : พี่มีอะไรหรือป่าว
โยธา : ขึ้นรถสิ พี่อยากกินข้าวต้มตรงน่าซอยบ้านเรา
ฉัน : พี่ขับรถมาตั้งไกลเพื่อมารับเน่ไปกินข้าวต้มน่าซอยหรอคะ
โยธา : ใช่ ทำไมอ่ะ มันแปลกหรอ
ฉัน : ปะ เปล่าค่ะ
โยธา : ขึ้นรถสิ
ฉันก็ขึ้นรถตามคำสั่งของพี่โยธา และพี่โยธาก็ออกตัวเพื่อมาน่าปากซอยมากินข้าวต้มตอนเช้าก่อนไปทำงาน
ฉัน : เดียวกินเสร็จแล้ว เน่ขอไปทำงานเองนะคะ
โยธา : ทำไมละ ไปพร้อมพี่สิ จะได้ประหยัด
ฉัน : ไม่ดีกว่าค่ะ ไม่อยากทำให้คนอื่นมองท่านประธานไม่ดี
โยธา : พี่เคยบอกว่าเวลาเราอยู่ด้วยกัน
