บอสครั่งรักพนักงาน🔞

ช่วยไว้ได้ทัน

คอนโด NN.

ใบเฟิร์น : ถามจริง ยัยพลอยอะไรนั้น เขาพูดกับมึงแบบนั้นหรอ

ฉัน : เออดิ จ้องหน้ากูตาแข็ง แถมบอกว่ากูจะได้จำชื่อเมียเขาได้ เป็นมึง มึงคิดใงอ่ะ

เกว : คนอย่างพี่โยธาอ่ะนะจะเอานางพลอย ถามจริงเถอะ

ใบเฟิร์น : มึงไม่เชื่อเหมือนกันใช่ป่ะ

เกว : เออดิ หรือเขาโดนยาเหมือนตอนนั้นว่ะ

ใบเฟิร์น : ได้กันหรือยังก็ไม่รู้ ออกหน้าออกตาว่าเป็นเมียเขา จำเป็นต้องทำเรื่องใหญ่ขนาดนี้ป่ะ

ฉัน : ชั่งมันเถอะ อีกอย่างมันเป็นเรื่องของเขาสองคน พวกเราจะไปรู้ได้ใง

เกว : มึงชอบเขาใช่ป่ะ พี่โยธาอ่ะ

ฉัน : ปะ เปล่า กูไม่ได้ชอบ อีกอย่างพี่เขามีเมียอยู่แล้ว กูจะไปชอบเขาได้ใง

ใบเฟิร์น : หรออออ ไม่ใช่ว่าแอบชอบเขามาตั้งแต่อยู่ปี 2 แล้วหรออ

ฉัน : เฟิร์น มึงพูดอะไรเนี้ย เดียวคนอื่นมาได้ยินก็เข้าใจผิดหรอก

เกว : ใครจะมาได้ยิน นี้ห้องกูค่ะ ไม่มีใคร มีแต่เรา

ฉัน : นั้นแหละ อย่าไปพูดเรื่องนี้ข้างนอกนะ

ใบเฟิร์น : ทำไม กลัวอีพลอยมาตบมึงหรือใง

ฉัน : ก็กูไม่อยากมีปัญหา

เกว : แล้วทำใง ยัยพลอยอะไรนั้นคงจับตามองดูมึงแน่ๆ อยู่บริษัทเดียวกันแบบนี้ ลาออกไหม?

ฉัน : จะบ้าหรอ กูยังเริ่มงานไม่ถึงอาทิตย์เลยป่ะ จะให้รีบออกไปไหนละ งานยิ่งหายากๆอยู่

เกว : ก็จริง

ใบเฟิร์น : มึงก็ระวังตัวไว้บ้างละ อีนี้คงไม่ธรรมดาหรอก

ฉัน : อืมมม รู้แล้วน้า ไม่ต้องเป็นห่วง กูดูแลตัวเองได้

ใบเฟิร์น เกว : โคตรห่วงงงงงง

ใบเฟิร์นและเกวเอ่ยบอกเป็นห่วงฉันพร้อมกันจนเสียงดังออกมา ทำฉันตกใจอยู่ไม่น้อย แต่ให้ทำใงได้ งานก็ต้องทำ เงินก็อยากได้

จริงๆฉันไม่ได้รู้จักพี่พลอยเป็นการส่วนตัวหรอก ที่รู้จักเพราะใบเฟิร์นไปเห็นอะไรดีๆมานะสิ ย้อนกลับไปตอนฉันอยู่ปี 2 ตอนนั้นพวกพี่โยธาน่าจะอยู่ปี 4 ปีสุดท้ายของเขา

ผับบีทบาร์

เกว : พวกเราไม่ได้มาแดกเหล้ากันนานเลยเนอะ

ใบเฟิร์น : เรียนหนักชิบหาย นี่กูยังทำรายงานไม่เสร็จเลย มึงเสร็จแล้วหรอ ดูชิวจัง

เกว : ยังอ่ะ55555 กูไม่รีบ อยากทำแบบเรื่อยๆ

ใบเฟิร์น : เรื่อยๆของมึงนี้แบบไหน

เกว : เออหน่าาา ปล่อยกูเถอะ มึงอ่ะเสร็จแล้วใง

ฉัน : ก็ได้ครึ่งนึงละ

ใบเฟิร์น : น่าอิจฉาจริงๆ เสียดายไม่มีผัว

ฉัน : ทำเหมือนมึงมีอ่ะ

ใบเฟิร์น : ก็มีคุยๆบ้าง แต่ไม่ได้จริงจัง

เกว : ถามจริง ใครว่ะ โดนมึงหลอกแน่เลย

ใบเฟิร์น : โอ๊ยย อีบ้า

หลังจากพวกฉันพูดคุย ดื่มกันได้นิดหน่อย ฉันเลยขอตัวเพื่อนๆไปเข้าห้องน้ำ

ฉัน : มึง กูไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ เดียวมา

เกว : ไปด้วยดิ ปวดฉี่เหมือนกัน

ฉัน : เฟิร์น มึงอยู่โต๊ะคนเดียวได้ใช่ไหม

ใบเฟิร์น : ได้ๆ ไปเลย กูชิวมาก

หลังใบเฟิร์นตอบฉัน ฉันและเกวเลยเดินไปเข้าห้องน้ำ ซึ่งระยะทางไม่ได้ไกลมาก แต่ด้วยที่คนเยอะ เสียงดัง และค่อนข้างมืด เลยใช้เวลานิดหน่อยกว่าจะได้ทำธุระส่วนตัวเสร็จ

ห้อง VIP บีทบาร์

ทู : เหมือนกูเห็นเด็กมึงนะ ตอนกูขึ้นมาน่าจะเดินไปห้องน้ำกับเพื่อน

โยธา : เพื่อนคนไหน

เนม : ก็ต้องเพื่อนของน้องเขาป่ะ ทำไมหวงเขา?

โยธา : เปล่า กลัวเจอคนไม่ดี

กล้า : มึงอ่ะ ตัวไม่ดีเลย555555

เนม : กูเจอพลอยข้างล่าง ให้เรียกมึงลงไปหา

โยธา : อืมม เดียวค่อยลงไป

พลอยเป็นเพื่อนผู้หญิงอีกคน ถามว่าพวกผมสนิทด้วยไหม ก็ต้องตอบว่า “ ไม่นะ ” แต่ทำไมไม่รู้พลอยถึงได้มาอยู่กับกลุ่มพวกผม ตอนแรกที่พลอยเข้ามาอยู่กลุ่มด้วย มันก็โอเค แต่หลังๆมาพลอยมักจะแสดงออกชัดเจนว่าชอบผม คอยตามตลอด ผมหลีกเลี่ยงแล้ว แต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้เพราะเราต้องเรียนและทำงานกลุ่มด้วยกันอยู่บ่อยๆ ผมอึดอัดและโคตรจะเบื่อ ด้วยความที่พ่อของพลอยและพ่อของผมเป็นเพื่อนกันอีก นั่นเลยทำให้พลอยได้ทำงานที่บริษัทของผมเพราะพ่อของพลอยฝากไว้ ซึ่งผมก็ปฏิเสธไม่ได้ ผมเลยให้พลอยทำตำแหน่งการตลาด แต่ใครจะรู้ว่าวันหนึ่งเนเน่จะเข้ามาสมัครงานที่บริษัทของผม

ใบเฟิร์น : ไปนานจังว่ะ คนเยอะหรอ

เกว : เออดิ คนเยอะชิบหาย ฉี่จะแตกอยู่ละ กว่าจะได้เข้า

ใบเฟิร์น : มึงเห็นคนที่นั้งอยู่ตรงนั้นป่ะ

ฉันและเกวได้หันไปตามที่ใบเฟิร์นเพื่อนสนิทบอก และเห็นว่ามีผู้หญิงหน้าตาค่อนข้างดีนั่งอยู่ตรงเคาร์เตอร์บาร์อยู่ก่อนแล้ว

ฉัน : เห็น ทำไมอ่ะ

เกว : พี่พลอยป่ะ เพื่อนกลุ่มพี่โยธา

ใบเฟิร์น : ใช่ แต่มึงรู้ป่ะ ว่ากูอ่ะเห็นอะไรเด็ดกว่านั้น

แล้วใบเฟิร์นก็หยิบมือถือขึ้นมาแล้วส่งให้ฉันและเกวดูคริปวิดิโอที่นางถ่ายไว้ได้ตอนฉันและเกวไปเข้าห้องน้ำ หลังจากที่ฉันดูก็แอบงงนิดหน่อยเพราะในคริปเป็นคริปที่พี่พลอยกำลังใส่ยาอะไรไม่รู้ในแก้วอีกใบ ทั้งๆที่พี่พลอยก็นั้งอยู่คนเดียว

ฉัน : อะไรหรอ

ใบเฟิร์น : โอ๊ยยย ตามโลกหน่อยเถอะค่ะ แม่คนดี

เกว : ยาอะไรว่ะ ยาเสพติดหรอ

ใบเฟิร์น : กูว่ายาปลุกเซ็กส์

ฉัน เกว : ห๊ะะะ ยาปลุกเซ็กส์

ใบเฟิร์น : เบาๆ เดียวคนอื่นได้ยินหรอกอีพวกบ้า

ฉัน : แล้วใส่ให้ใครกิน

เกว : พี่โยแน่เลย มึงดูนั่นสิ

หลังที่เกวพูดจบฉันและเฟิร์นก็หันไปดูตามที่เกวบอก นั่นคือพี่โยธากำลังจะเดินลงมาจากชั้นบนที่เป็นห้อง VIP แล้วเดินตรงมาส่วนของเคาร์เตอร์บาร์

ใบเฟิร์น : อย่าบอกนะว่านางจะล่อพี่โยไปอ่ะ อีเน่ เขาจะล่อพี่โยธาของมึงอ่ะ

ฉันได้ยินก็ตกใจ ยอมรับว่าตกใจมากแอบใจเต้นแรงอยู่หน่อยๆ ตอนนั้นยอมรับว่าอยากช่วยพี่โยมากแต่ไม่รู้ทำยังไงเพราะไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน

เกว : เดียวกูขึ้นไปบอกพวกเพื่อนเขาเอง ส่วนมึงและมึง ค่อยจับตามองยัยพลอย ห้ามพลาดนะเว้ยย ไม่งั้นพี่โยไอเน่โดนล่อแน่

ใบเฟิร์น : เออๆๆ

ฉัน : เดียวสิ แล้วเราจะรู้ได้ยังไงว่ายานั้นคือยาปลุกเซ็กส์จริงๆ

ใบเฟิร์น : เชื่อกูดิกูผ่านโลกมาเยอะ อีเกวมึงรีบไปเลย

เกว : เออๆ

หลังเกวบอกให้ฉันและเฟิร์นจับตามองพี่พลอย เกวนางก็รีบวิ่งผ่าคนมากมายเพื่อขึ้นไปชั้น VIP

เคาร์เตอร์บาร์

โยธา : มีไรพลอย ทำไมต้องเรียกลงมา ทำไมไม่ขึ้นไปที่ห้อง ไอพวกนั้นก็อยู่

พลอย : อ่ะ ดื่มนี้ก่อนสิ พลอยสั่งวอดก้ามาให้อ่ะ

โยธา : อืม ขอบใจ

พลอย : แค่อยากอยู่กับโยสองคนอ่ะ เบื่อพวกนั้นชอบขัดพลอยอยู่เรื่อย

โยธา : แต่เพื่อนฉันรออยู่ข้างบน

พลอย : พลอยก็เพื่อนโยป่ะ โยก็นั้งเป็นเพื่อนพลอยตรงนี้แหละ พลอยดื่มไปหลายแก้วแล้วอ่ะ เริ่มมึนหัวแล้วด้วย

หลังจากนั้นพลอยก็เอนตัวมาดึงผมและทำท่าเหมือนจะมึนหัวจริงๆ

โยธา : อืมม ผมตอบพลอยออกไปแบบไม่ค่อยพอใจเท่าไร

พลอย : ดื่มสิ พลอยอุตส่าห์สั่งมาให้โยเลยนะ

พอพลอยพูดจบผมเลยยกดื่มให้มันหมดๆเพราะเริ่มรำคาญที่พลอยเซ้าซี้ให้ดื่ม พอผมดื่มไปได้สักพักผมก็รู้สึกว่าเหมือนคนเมาและรู้สึกค่อนข้างร้อนมากๆ และได้ยินเสียงพลอยอยู่ข้างๆ

พลอย : เมาหรอ กลับไหม เดียวพลอยไปส่งนะ

โยธา : ไม่เป็นไร เดียวเราขึ้นไปนอนข้างบนดีกว่า

พลอย : งั้นเดียวพลอยขึ้นไปส่งนะ โยน่าจะไม่ไหว

ผมรู้สึกว่าผมต้องการจะปลดปล่อยมากๆพอได้สัมผัสตัวของพลอยมันทำให้ผมต้องการจะมีเซ็กส์ แต่ไม่ได้สิ นี่พลอย เป็นเพื่อนของผม จะคิดแบบนั้นไม่ได้ แต่พลอยก็ยังจะมาโดนตัวผมเพื่อจะพาผมขึ้นไปข้างบนของผับที่เป็นห้องนอนซึ่งมันอยู่คนละโซนกับห้อง VIP

หลังจากที่ผมและพลอยมาถึงห้องนอนข้างบนผมก็ล่มตัวไปกับที่นอน

พลอย : เดียวพลอยถอดเสื้อให้นะ โยจะได้นอนสบาย

โยธา : ไม่ต้องๆเราดูแลตัวเองได้

พลอย : เอาหน่าา ให้พลอยได้ดูแลโยธาคืนนี้นะ

แล้วพลอยก็ค่อยๆเอาหน้ามาใกล้ผม มือก็ค่อยๆถอดเสื้อของผม หลังจากนั้นพลอยก็เอาปากมาจูบผม ยอมรับว่าตอนนั้นผมมีอารมณ์ค่อนข้างมาก ผมเลยตอบรับกับการจูบของพลอย

ตัดมาที่เกว

โอ๊ยย ไอบ้า ลิฟต์ไม่มีหรือใงทำไมขึ้นไม่ถึงชั้นบนสักที เหนื่อยแล้วนะ

หลังจากที่ฉันวิ่งขึ้นมาด้านบน บอกเลยเหนื่อยมาก จะตาย

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

ฉันเคาะประตูเสร็จจังหวะนั้นไม่รอให้ใครมาเปิดทั้งนั้นแหละ หลังจากที่ฉันเปิดเข้าไปก็เจอกับพวกของพี่โยธาที่หันมามองฉันเป็นตาเดียวกันหมด

เนม : อ้าว น้องเพื่อนน้องเนเน่ป่ะ

ทู : มีอะไรหรือป่าวครับ

ฉันที่เหนื่อยและกำลังหาอาการหายใจแปปนึง

กล้า : ค่อยๆหายใจน้อง เอาน้ำไหม

ฉัน : ดีเลยค่ะ ขอน้ำแก้วนึงนะคะ หลังจากนั้นฉันก็เดินเข้าห้องและเดินไปหยิบแก้วน้ำจากมือพี่กล้าที่ยื่นมาให้ฉันดื่มน้ำ

อยู่ก่อนแล้ว หลังจากที่ฉันดื่มน้ำจนหมดแก้วก็ตกใจเพราะทุกสายตามองมาที่ฉัน

เนม : มีอะไรหรือป่าว ทำไมเหนื่อยมาแบบนี้

ฉัน : คือพี่พลอยใส่ยาปลุกเซ็กส์ในแก้วแล้วให้พี่โยดื่มค่ะ พวกพี่ลงไปช่วยพี่โยหน่อยนะคะ พวกหนูเห็นท่าไม่ดีเลยให้เพื่อนอีกสองคนจับตาดูไว้อยู่แล้วหนูก็วิ่งมาบอกพวกพี่

เนม ทู กล้า : ห๊ะะะ ยาปลุกเซ็กส์

ฉัน : ไม่ห๊ะแล้วค่ะ ต้องรีบไปตอนนี้ค่ะ

หลังจากที่พี่ๆ ได้คำตอบของฉันก็รีบพากันลงมาข้างล่างเพื่อมาหาพี่โยแต่พอลงมา กับเจอใบเฟิร์นและเนเน่ที่กำลังวิ่งสวนฉันและพวกพี่ๆไปอีกทางก่อนที่พี่เนมจะเอื้อมจับแขนของใบเฟรินไว้ได้ทัน

ใบเฟิร์นที่โดนใครก็ไม่รู้มาจับแขนไว้ก็ตกใจนิดหน่อยก่อนจะมองหน้าและเข้าใจเพราะคนตรงหน้าเป็นเพื่อนของพี่โย

พี่เนม : จะไปไหนกัน เพื่อนพี่ละ

ใบเฟิร์น : ยัยพลอยมันพาพี่โยขึ้นไปข้างบนห้องแล้ว

ทู : ห้องไหน พวกหนูรีบพาพี่ไปหน่อยสิ

ฉัน : หนูเห็นขึ้นไปชั้นสามห้องสองค่ะ

กล้า : รีบไปกันเถอะ เดียวไปช่วยไอโยไม่ทัน

ฉันยอมรับว่าฉันชอบโยธาและครั้งนี้ที่ฉันทำมันผิด แต่ฉันยอมไม่ได้ถ้าโยธาจะต้องตกไปเป็นของคนอื่น

พลอย : เป็นของพลอยนะโย พลอยรักโยนะ

จากหลังนั้น ฉันก็จูบโยและค่อยๆถอดเสื้อของโยออกจนสำเร็จ มือของโยก็ค่อยๆยื่นมาถอดเสื้อของฉัน ก่อนที่จะมีคนมาเคาะประตู

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

พลอย : ไม่ต้องไม่สนใจหรอกเนอะ เขาน่าจะเคาะห้องผิด

โยธา : อะ อืมม

เนม : ทำใงดีว่ะ แม่งไม่เปิดเลย

ฉัน : พี่คะ กุญแจค่ะ🔑

กล้า : ขอบใจนะน้อง

พอพี่กล้าไขกุญแจเข้าไปก็เห็นภาพที่พี่พลอยและพี่โยกำลังจูบพี่โยไม่มีเสื้อแต่ยังสวมกางเกงอยู่ ส่วนพี่พลอยมีแค่บาปีกนกที่ปกปิดส่วนนั้นไว้อยู่

พลอย : กรี๊ดดดดดดดด ไอบ้า พวกแกเข้ามาได้ใงเนี้ยย

เนม : เอาเพื่อนฉันมา แล้วก็เลิกคิดต่ำๆแบบนี้ได้แล้ว พวกมึงมาช่วยกันสิ

พลอย : อะไร ก็โยธาเมาแล้วอีกอย่างโยธากำลังขืนใจฉันนะ

ทู : อีเหี้ยย มึงดูสภาพดิ สภาพแบบนี้หรอจะขืนใจมึงอ่ะ

กล้า : รู้หรือป่าว ถ้าไอโยแดกยาปลุกเซ็กส์มากเกินไป มันชักได้นะ พลอยรู้หรือป่าว

พลอย : ฉะ ฉันไม่ได้ใส่ยาปลุกเซ็กส์ให้โยกินนะ

ทู : แล้วที่มันเป็นแบบนี้เพราะเมาหรือใง เชื่อมึงก็ควายแล้ว

เนม : พาไอโยไปโรงพยาบาลก่อน ไม่รู้ว่าแดกเยอะไปแค่ไหน ส่วนมึงพลอย อย่ารีบหนีละ กูมาจัดการมึงที่หลังแน่ รู้ใช่ไหมว่าต่อให้มึงหนีก็หนีไม่พ้น

หลังจากนั้นเพื่อนพี่โยก็พาพี่โยไปโรงพยาบาล

โรงพยาบาล ห้องฉุกเฉิน

หมอ : ตอนนี้ปลอดภัยแล้วนะครับ ดีที่ทานเข้าไปน้อยแล้วมาส่งโรงพยาบาลทัน เดียวตอนนี้ให้นอนพักฟื้นให้น้ำเกลือก่อนนะครับ วันสองวันก็กลับได้

เนม : ขอบคุณนะครับหมอ

ทู : พวกพี่ขอบใจพวกเรามากนะที่ช่วยไอโยไว้

ฉัน : ไม่เป็นไรคะพี่ ถ้าไม่ได้เฟิร์นถ่ายคริปไว้ พวกหนูก็ไม่รู้ว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้

กล้า : เอาไว้พวกพี่เลี้ยงข้าวตอบแทนนะ

เกว : ขอชาบูนะคะ วิ่งจนขาลากเลยค่ะ5555

พวกฉันและเพื่อนๆของพี่โยก็ต่างหัวเราะชอบใจการเห็นแก่กินของเกว

ใบเฟิร์น : เรากลับเลยป่ะ ไม่มีอะไรแล้วหนิ ง่วงแล้วอ่ะ

ฉัน : อืมกลับสิ

ทู : กลับบ้านกันดีๆนะ ให้พี่ไปส่งไหม

เกว : ไม่เป็นไรค่ะ พอดีเอารถมาไม่อยากรบกวน พวกพี่อยู่เฝ้าเพื่อนเถอะค่ะ

ฉัน : เรื่องวันนี้พวกพี่ไม่ต้องบอกพี่โยนะคะว่าพวกเราไปช่วย

เนม : ทำไมละ

ฉัน : ไม่อยากให้เขาคิดมากค่ะ

กล้า : เป็นห่วงเพื่อนพี่สินะ

ฉัน : ปะ เปล่าค่ะ งั้นกล้บก่อนนะคะ

เนม : ยังใงก็ขอบคุณเรื่องวันนี้มากนะ

พวกฉัน : ค่ะ

หลังจากนั้นพวกฉันก็กลับบ้านและแยกย้ายบ้านใครบ้านมัน