หลังจากที่เขาออกไปทำธุระข้างนอก เนเน่ก็รีบวิ่งเข้าห้อง ตรงไปหยิบโทรศัพท์แล้วกดโทรกลุ่มทันทีเพื่อทักทายและชวนเพื่อน ๆ มาคลายเหงาระหว่างรอเขากลับมา
“ฮัลโหลพวกมึง อยู่ไหนอะ? ว่างป่ะ?” เนเน่เอ่ยขึ้นทันทีที่สายติด
“ว่าง มีไร?” ใบเฟิร์นเป็นคนแรกที่รับสาย และตอบกลับอย่างไวโดยไม่คิดอะไรมาก
“ว่างเหมือนกัน มีไรเหรอ?” เกวตอบกลับตามหลัง น้ำเสียงชิล ๆ เช่นกัน
เนเน่รีบพูดต่ออย่างไม่ลังเล
“ตอนนี้กูอยู่คอนโดพี่โยธา พี่โยออกไปทำธุระข้างนอกอ่ะ แล้วกูก็ไม่อยากอยู่คนเดียว ไม่รู้ดิ อยู่คนเดียวแล้วมันเหงา ๆ แปลก ๆ ยังไงไม่รู้เลย แวะมาอยู่เป็นเพื่อนหน่อยดิ”
“โอ้โห เห็นฉันเป็นบอดี้การ์ดเหรอ?” ใบเฟิร์นแซวกลับด้วยน้ำเสียงติดขำ
“ไม่ใช่เว้ย! แค่อยากมีคนอยู่ด้วยเฉย ๆ มันเหงาจริง ๆ นะ” เนเน่พูดเสียงอ้อน พร้อมทำหน้าท่าทางขอร้องอย่างน่าเอ็นดู ถึงแม้อีกฝ่ายจะมองไม่เห็นก็ตาม
“โอเค ๆ เดี๋ยวขนขนมไปด้วย จะได้เมาท์ยาว
