หกเดือนผ่านไป
โยธาสะดุ้งตื่นทันทีหลังได้ยินเสียงสั่นเครือของเนเน่ เขาหันมาเห็นสีหน้าซีดเผือดและเหงื่อที่เริ่มผุดบนหน้าผากของเธอ
“พี่โย…ปวดท้องอ่ะ ปวดมากเลย ทำยังไงดี” เสียงเธอสั่น มือจับท้องแน่นอย่างเจ็บปวด
“จริงหรอ จะคลอดแล้วใช่มั้ย เดี๋ยวพี่ไปเรียกแม่ก่อนนะ แล้วพี่จะเตรียมรถ!”
เขารีบลุกขึ้นจากเตียงอย่างรวดเร็ว วิ่งออกจากห้องไปยังห้องพ่อแม่
“แม่! แม่ครับ! เนเน่ปวดท้องครับ! เหมือนจะคลอดแล้ว!”
แม่พริกที่กำลังหลับอยู่สะดุ้งตื่น รีบคว้าเสื้อคลุมทันที “อะไรนะ! ตอนนี้เลยเหรอ! โย รีบพาเนเน่ลงไปเลย แม่จะเอากระเป๋าเตรียมคลอดไปให้!”
“ครับแม่!”
โยธาวิ่งกลับมาที่ห้อง รีบประคองเนเน่ที่ตอนนี้หายใจถี่และน้ำตาคลอจากความเจ็บ
“เดี๋ยวพี่พาไปโรงพยาบาลนะ ใจเย็น ๆ หายใจลึก ๆ เน่ พี่อยู่ตรงนี้นะ”
เขาค่อย ๆ พยุงเธอลงจากเตียง ประคองเธอเดินอย่างระมัดระวังลงไปที่รถที่จอดรออยู่หน้าบ้าน ขณะเดียวกันแม่พริกก็
