ตติยะและแพทย์ประจำบ้านรุ่นน้องที่รักษาคนไข้ร่วมกันกับเขาช่วยกันตรวจคนไข้ในแผนกกันทั้งวันจนพ่อแม่เด็กอุ้มคนไข้คนสุดท้ายออกจากห้องไปแล้วหมอรุ่นพี่กับรุ่นน้องก็ถอนใจยาวดังพรืดออกมาพร้อมกันแล้วก็ต่างหัวเราะกัน...
“วันนี้สงสัยเป็นวันเด็กแห่งชาติแน่ๆ เลยนะพี่ต้น คนไข้เด็กถึงได้มากขนาดนี้”
“นี่ๆ อย่าบ่น เดี๋ยวพี่ก็ตัดคะแนนนายหรอก ขี้เกียจตรวจคนไข้หรือไง”
“โอ๊ะ ผมมิบังอาจหรอกครับ แต่ว่าพี่น่ะจะกล้าตัดคะแนนผมเชียวเหรอ พี่ใช้งานผมคุ้มซะขนาดนี้” คนเป็นรุ่นน้องและเป็นลูกศิษย์ทำตาล้อเลียนรุ่นพี่... เพราะเขาช่วยตรวจคนไข้นี่แหล่ะคนไข้ถึงได้หมดเร็วรุ่นพี่จะได้ไม่เหนื่อยมากเพราะต้องเอาแรงไปง้อคนรักอีก..
“นี่ก็หมดเวลาพอดี... ข้าวเที่ยงยังไม่ได้กินเลยเราสองคน ไปกินกันเลยมั้ยพี่เลี้ยง”
“โอย ไม่เอาหรอกครับ ผมรู้ว่าพี่มีอะไรทำตอนหลังเลิกงาน พี่ไปทำเถอะครับ เดี๋ยวผมออกไปหาทานเอง แล้วเจอกันครับพี่” หมอรุ่นน้
