ของเดิมพัน
1020 คำ
เสียงฮือฮาจากคนในผับ ทำเอาทุกสายตาต้องหันไปมอง ยกเว้นเงินที่ยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มราวกับไม่สนใจคนรอบข้าง คนที่เข้ามาใหม่นี้ ทำให้เซฟกับบลูต้องเปลี่ยนสีหน้าที่กำลังยิ้มหัวเราะกันอย่างมีความสุขทันที
เพราะพวกเขาคือ กลุ่มของ โฟน องศา และ คิงห์ ที่เป็นกลุ่มคู่อริของพวกเขาจากคณะบริหาร จากที่เดิมแค่ไม่ชอบขี้หน้ากัน เขม่นกัะนเฉยๆ แต่ตอนนี้เรียกว่าเป็นศัตรูกันก็ได้ เพราะข้างกายโฟน ก็คือ มิลลิ ดาวนิเทศ แฟนเก่าของเงินที่คบกันมาตั้งแต่ปีหนึ่งนั่นเอง แต่พอขึ้นปีสอง เธอเปลี่ยนใจขอเลิกจากเงินไปคบโฟน ที่ตามใจเธอราวกับเจ้าหญิง และเหมือนมองจากภายนอก โฟนจะดูปรนเปรอข้าวขิงเงินทองให้เธอได้มากกว่าเงิน
"กลับมั้ย ไอ้เงิน กูว่าบรรยากาศไม่ค่อยดีแล้ว" เป็นเซฟที่เอ่ยขึ้นมา แม้ใบหน้าหล่อเหลาของเพื่อนจะไม่ได้แสดงท่าทีอะไรก็ตาม แต่ภายใต้ความเรียบเฉยนั้น เพื่อนทั้งสองคนรู้ดี ว่าเงินกว่าจะทำใจได้ ก็เจ็บช้ำพอสมควร
"อืม ไปเหอะ พรุ่งนี้มีเรียนเช้าของอาจารย์วิทวัสอีก" แต่ก่อนที่ทั้งสามจะลุก ไอ้คนมาใหม่ก็ยิ้มร่ามาอย่างกวนตีน เดินมาทักทายด้วยท่าทีที่ยียวนและไม่ได้เป็นมิตรนัก แถมมือมันยังโอบเอวของมิลลิเสียแน่น ราวกับจะเยาะเย้ยเขา
"อ้าว นึกว่าใคร จะไม่ทักทายคนรู้จักหน่อยเหรอ"โฟนพูดอย่างยียวน ก่อนจะก้มลงหอมแก้มมิลลิที่ตอนนี้ทำหน้าไม่ชอบใจนัก เธออึดอัดใจ เพราะเงินเคยเป็นแฟนเก่าที่เธอรักมากที่สุด
"ไปกันเถอะ โฟน อย่ามีเรื่องเลย มิลลิขอร้อง" ใบหน้าสวยหวาน ทำสีหน้าลำบากใจ เพราะรู้ๆกันอยู่ว่าพวกเขาไม่ถูกกัน แค่รอวันเปิดเท่านั้นแหละ
"หาเรื่องอะไร ฉันแค่เข้ามาทักทาย คนเคยๆของเธอ" โฟนพูดพร้อมทั้งเอามือบีบปลายคางของมิลลิอย่างหยอกล้อ แต่ด้วยความที่เป็นคนชอบอารมณ์รุนแรง เขากดหนักไปหน่อย จนใบหน้าสวยเริ่มแสดงออกถึงความเจ็บปวด
"หน้าตัวเมียเหน๊าะมึง กับเพศแม่ยังทำได้เลย" เงินพูดลอยๆ พร้อมทั้งส่งสีหน้ายียวนกลับไปไม่แพ้กัน แค่เห็นแฟนเก่าที่เคยรักมาก โดนกระทำ ทั้งที่เธอเป็นฝ่ายทิ้งไป แต่ไม่รู้ทำไม ถึงทำใจปล่อยผ่านไม่ได้
โฟนแสยะยิ้มเบาๆ ก่อนจะหัวมามองชายหนุ่มตรงหน้า
"มิลลิเป็นแฟนกู กูจะทำยังไงก็ได้ ของเก่าแบบมึง อย่าเสือก"
"กูก็ไม่ได้อยากจะเสือก ถ้าพวกมึงไม่วิ่งโร่มาหาเรื่องก่อน"
"พูดอย่างนี้ก็สวยดิว่ะ มึงว่าใครหาเรื่องมึง" องศา ที่เป็นเพื่อนโฟนโต้ตอบกลับบ้าง เขาหมั่นไส้มานานล่ะ ถึงไอ้โฟนไม่เปิด เขาเปิดเองก็ได้
"โฟน ห้ามเพื่อนหน่อย อย่ามีเรื่องกันเลย" มิลลิขอร้องเสียงสั่น เธอไม่ได้อยากตกเป็นข่าวฉาวที่แฟนเก่ากับแฟนใหม่ตีกัน สำหรับเธอ มันไม่ใช่เรื่องที่น่าภาคภูมิใจเลย
เสียงข้อความมือถือที่เข้ามา เงินเปิดดูพร้อมกับถอนหายใจเบาๆ ผับนี้พี่ชายเขาเป็นหุ้นส่วนอยู่ แน่นอนว่าเป็นเพชรที่ทักมาว่าห้ามมาตีกันในนี้เด็ดขาด เพราะไม่งั้นผับสุดที่รักที่มันหุ้นกับเพื่อนต้องโดนปิดตัวแน่ๆ ไหรจะต้องจ่ายเงินให้กับตำรวจอีก วุ่นวายสุดๆ
"ไอ้เซฟ ไอ้บลู กลับเถอะ" เป็นเงินเองที่ตัดความรำคาญ ชวนเพื่อนกลับห้อง แต่โฟนที่ได้ยินแบบนั้นถึงกับแสยะยิ้มเยาะเย้ยออกมา
"กูว่าแล้ว ว่าคนแบบมึง มันไอ้ลูกหมา พูดนิดพูดหน่อย ถึงกับวิ่งหางจุกตูดเลยเหรอว่ะ" พูดจบทั้งสามคนก็หัวเราะเสียงดัง
"ถ้ามึงอยากวัดกับกูจริง วันอาทิตย์นี้ เจอกันที่สนามแข็งรถXXX" คำท้าของเงินทำเอาโฟนคอแข็งขึ้นมาทันที
"เอาสิ กูเอาของที่มึงอยากได้ที่สุด เป็นของเดิมพันเลย" พูดจบโฟนก็ดึงมิลลิออกมา เพื่อแสดงถึงของเดิมพันที่เขาพูดถึง
"โฟน! ทำแบบนี้กับมิลลิได้ยังไงอ่ะ" หญิงสาวโวยวายเสียงดัง จนเรียกความสนใจของทุกคนในผับ
"ไม่ต้องห่วง โฟมไม่แพ้แน่นอนมิลลิ แล้วมึงล่ะ จะวางใครให้สมน้ำสมเนื้อ"
"คาปูชิโน่!" ทันทีที่เงินพูดจบ ทุกคนในร้านก็ฮือฮาทันที ไม่มีใครไม่รู้จักคาปูชิโน่ ดาวโอลี่แฟนที่ดังที่สุดในตอนนี้ แววตาของโฟนดูหิวกระหายขึ้นมาทันที มันดูพอใจกับของเดิมพันของเงินอย่างออกนอกหน้า ส่วนเซฟกับบลูถึงกับอุทานในใจ ไอ้เชี้ย! ไอ้เงินไปรู้จักกับน้องคาปูชิโน่ได้ยังไงว่ะ
"ดิล! เจอกันวันอาทิตย์นี้ หวังว่ามึงคงไม่เบี้ยวนะไอ้เงิน" โฟนเดินกระแทกไหล่เงินพร้อมทั้งลากมิลลิออกไป สายตาสาวเจ้ามีความอาลัยอาวรณ์ในตัวเงินไม่น้อย เธอมองตามอย่างขอความช่วยเหลือ ส่วนองศาและคิงห์ก็ยอมเดินตามโฟนออกไปแต่โดยดี
"ไอ้เงิน มึงรู้จักน้องคาปูด้วยเหรอว่ะ แล้วมึงเอาน้องเขามาเดิมพันแบบนี้ น้องเขาจะยอมเหรอ กูงงไปหมดแล้วตอนนี้" เซฟถามอย่างไม่เข้าใจ การที่เพื่อของเขาไปรู้จักกับดาวโอลี่แฟนคนดัง ทั้งที่ก่อนหน้านี้ ไทำเหมือนไม่สนใจ คำถามในหัวเลยผุดขึ้นมากมายราวกับดอกเห็ด
"คนอย่างกู พูดคำไหนคำนั้น" ร่างสูงพูดเสียงเรียบก่อนจะหยิบบุหรี่มาจุดสูบ
"มึงอยากได้มิลลิคืน ถึงขึ้น ยอมแลกกับน้องคาปูชิโน่เลยเหรอ" เป็นบลูที่ถามขึ้นมาบ้าง แต่เงินก็ไม่ยอมตอบ ทำได้เพียงสูบบุหรี่เงียบๆอย่างใช้ความคิด
- ผู้เขียน
