เมื่อมาถึงครัวกลาง
ตึก..ตึก..ตึก...
เธอเห็นเขามาแต่ไกล ความหล่อออร่าของเงินกระแทกตาเข้าอย่างจัง ชายหนุ่มนั่งอยู่ที่โรงอาหารกับเพื่อนของเขา ถ้าเธอจำไม่ผิด ชื่อเซฟและบลู ร่างสูงใส่ชุดเสื้อชอป กางเกงยีน แค่นั่งเฉยๆ ไม่ต้องยิ้ม ไม่ต้องโปรยเสน่ห์ ใบหน้าหล่อเรียบนิ่ง แต่มีคนมองเขาเป็นตาเดียวกันตามประสาหนุ่มฮอต
เงินหันมาสบตากับเธอ มทิรายิ้มให้อย่างดีใจ แต่สิ่งที่คนตัวเล็กได้ กลับเป็นแววตาเฉยชาของเขา นั่นทำให้รอยยิ้มค้างอย่างดีใจของเธอค่อยๆหุบลง เธอรู้สึกเหมือนหน้าแตก ทำท่าดีใจเสียเต็มประดาที่เจอหน้าเขา ราวกับทักผิดคน นั่นทำให้แววตาสับสนของคนตัวเล็กมองเขาอย่างตัดพ้อ ก่อนจะโดนพลอยพราวลากไปซื้อข้าวร้านไก่ทอดร้านโปรดที่นานๆทีจะได้มากิน
"ไอ้มิ้นต์ ฉันเห็นแกยิ้มให้เงินด้วย รู้จักกันเหรอ" พลอยพราวกะซิบถามเธอ เพราะอยู่ดีๆเพื่อนสาวที่อยู่ข้างๆเธอ ยิ้มให้กับหนุ่มฮ็อตของมหาลัยราวกับรู้จักกันมายังงั้นแ
