ไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย

1388 คำ

เหงื่อของทั้งคู่ไหลซึมออกมาทั้งที่ตอนนี้ มทิราเปิดแอร์ห้องยี่สิบสององศา อากาศไม่ได้ร้อนแล้ว แต่ความร้อนแรงที่ออกมาจากกายของคนทั้งคู่ต่างหากที่ทำให้เหงื่อไหลออกมาขนาดนั้น นิ้วร้ายขยับเข้าออก จนใบหน้าสวยบิดเบี้ยวไปด้วยความต้องการ เธอไม่เป็นตัวของตัวเอง ร่างสวยบิดส่ายไปมาจนผมหนาฟูฟ่องไปหมด นั่นยิ่งเรียกอารมณ์ของหนุ่มวิศวะได้เป็นอย่างดี เพราะเธอยิ่งดูเซ็กซี่ไปกว่าเดิมอีกหลายเท่าตัว "อือ เงิน.. มิ้นต์ไม่ไหวแล้ว เงิน" เธอแทนตัวเองด้วยชื่ออย่างน่ารัก นั่นทำให้เขายิ่งมองเธอด้วยความหลงใหลมากขึ้นไปอีก เธอไม่ไหว เขาเองก็ไม่ไหว แต่เขาไม่อยากให้เธอเสร็จคานิ้ว อยากให้เธอเสร็จคาเอ็นมากกว่า ร่างสูงจึงยอมถอนนิ้วออก นั่นทำให้คนตัวเล็กรู้สึกอยากโดนเขาเติมเต็มมากกว่านี้ เหมือนชายหนุ่มจะรู้ใจเธอ เพราะทันทีที่นิ้วเรียวยาวออก ท่อนเนื้อของเขาก็พร้อมที่จะทำหน้าที่แทน เอ็นร้อนของชายหนุ่มที่ตอนนี้เข้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม