EP.3 ต่อยกับเด็กผู้หญิง

1110 คำ
ใบหน้าเขาดูร้ายแถมยิ้มมุมปากด้วย แต่สักพักก็ก้มลงเก็บของใส่ไว้ตามเดิม "พี่กิฟท์สักเสร็จแล้วหรือคะ" "ไม่สัก" "ทำไมล่ะคะ" "อายุก็น้อยเรียนยังไม่จบมอหกด้วยซ้ำใครจะไปสักให้ฉันเองมีจรรยาบรรณนะ" เป็นนักตั้งคำถามหรือยังไงถามได้ไม่หยุดไม่หย่อนจนผมเดินนำและสะบัดหน้าเพื่อเป็นสัญญาณว่าให้ออกไป เราทั้งคู่เดินมาถึงตรงหน้าร้านบริเวณลานสักของผม เด็กชุดเนตรนารีหันขวับพร้อมกับคิ้วขมวดเป็นปมก่อนถามอีกครั้งอย่างร้อนรน "พี่สาวหนูไปไหนคะ?" "กลับแล้ว" "กลับแล้ว!" "เออ จะตะโกนทำห่าอะไรวะ" "พูดไม่เพราะเลยนะคะ" เป็นผู้ใหญ่ยังจะเสียงดังพร้อมกับพูดจาไม่น่าพิสมัยฉันจึงรีบเก็บข้าวของที่พี่กิฟท์ซื้อแล้วเดินออกไปขึ้นรถสองแถวกลับบ้าน "เด็กสมัยนี้มันจริงๆ ไปไม่ลามาไม่ไหว้ ยัยเนตรนารี!" หลายวันผ่านไป บ้านท้ายซอย "หนูรีดซ้ำแล้วตั้งสองรอบนะคะพ่อ" "แต่พี่สาวแกบอกว่ามันยังไม่เรียบก็รีดต่อสิ" "แต่หนูมีอะไรให้ต้องทำอีกเยอะเลย" "ก็ใกล้จะปิดเทอมแกมีอะไรให้ทำตั้งมากขนาดนั้นเลยเหรอ!" เสียงผู้เป็นพ่อดุด่าลูกสาวคนเล็กเป็นประจำ เนื่องจากดูท่าทางจะรักลูกไม่เท่ากันเพราะยังคงฝังใจว่าแม่ของเนตรมิงค์หนีหายไปกับชู้ "เฮ้อออ" ฉันถอนหายใจวันละไม่รู้กี่รอบรีบหอบหิ้วเสื้อผ้าของพี่กิฟท์มารีดซ้ำต่อ "จะทันขายหมูปิ้งไหมเนี่ย" พี่กิฟท์มักจะได้ทุกอย่างมากกว่าฉันเสมอทั้งเงินทองและข้าวของที่พ่อประเคนให้ ส่วนฉันเหมือนจะไม่ใช่ลูกเป็นเพียงคนรับใช้ เวลาขอเงินจะไปซื้อของหรือทำรายงานก็แทบจะคลานไปกราบจนตัดสินใจขายหมูปิ้งช่วงกลางคืนเพื่อเก็บเงินไว้ใช้ส่วนตัว และแน่นอนว่าไม่มีใครเดือดร้อนหรือห้ามปรามเพราะอย่างน้อยฉันก็จะได้ไม่แบมือขอเงินใช้ อีกทั้งหมูปิ้งของฉันก็เป็นสูตรของแม่ที่อร่อยทำให้ขายได้เกือบหมดทุกคืน ถนนริมการ แถวนี้ผู้คนมักจะพลุกพล่านเนื่องจากมีร้านเหล้าร้านคาราโอเกะและสถานที่ท่องเที่ยวติดกัน "หมูปิ้งไหมคะไม้ละห้าบาท ข้าวเหนียวห่อละสิบบาทเอง ทำสดๆ ร้อนๆ เลยค่ะ" เสียงเด็กหญิงเดินหอบหมูปิ้งมาขายตามรายทางมีเพียงตะกร้าพร้อมกับกระเป๋าสะพายไว้เก็บเงินเท่านั้น "น้องหมูปิ้งเท่าไหร่ครับ?" ชายหนุ่มที่มีอาการมึนเมาเดินเข้ามาเอ่ยถาม "ไม้ละห้าบาทจ้ะพี่ข้าวเหนียวสิบบาท" "หน้าตาน่ารักจังอายุเท่าไหร่แล้วเนี่ย" "สิบห้าค่ะเรียนอยู่มัธยมศึกษาปีที่สาม" สายตาคุกคามฉันเห็นมาบ่อยครั้งแต่ก็คงไม่มีอะไรเพราะพยายามไม่เอาตัวเองเข้าไปอยู่ในที่ห่างไกลผู้คนหรือซอยเปลี่ยวอันตราย หมับ "หมูปิ้งนุ่มจังเลยนะน้อง" "พะ พี่ปล่อยนะคะ!" แต่ครั้งนี้มันมากกว่า มือหยาบกร้านจับที่ข้อแขนของฉันพร้อมกับกระชากตัวเข้าไปหาแต่ดีที่พยายามเอาตะกร้ากั้นกลางแล้วผลักดันเขาออกแต่ก็สู้แรงแทบไม่ไหว "พี่ปล่อยหนูนะ!" พยายามสะดีดสะดิ้งเท่าไหร่ก็เหมือนว่าเขาจะยิ่งชอบใจ "ถ้าพี่เหมาหมดเลยขอหอมแก้มได้เปล่า" "ไม่ได้ ปะ ~ปล่อย ฉึก" "อย่าใจร้ายสิน้องสาว" หมึบ โอ๊ยยยย! ทันทีที่เด็กหญิงหวาดกลัวและหลับตาพยายามต่อสู้ดิ้นรนเสียงของคนที่ฉุดลากกระชากเธอก็ดังลั่นคล้ายจะเจ็บปวด "จะปล่อยดีๆ หรือจะปล่อยทั้งน้ำตา" "ปะ ปล่อยแล้วครับ โอ๊ย" "ไสหัวไป!" เสียงของคนที่เดินมาตวาดไล่เพราะเขาตัวสูงใหญ่เพียงแค่ใช้มือบีบไหล่ผู้ชายอีกคนก็ร้องเจ็บโวยวายวิ่งออกไปอย่างลุกลี้ลุกลน "พะ พี่ล่ำ!" ฉันตาโตเมื่อพี่ตัวใหญ่หุ่นล่ำเจ้าของร้านสักเข้ามาช่วย สีหน้าท่าทางของเขาดุซะด้วย "ขอบคุณนะคะพี่" "มาทำอะไรแถวนี้เกือบสองทุ่มไม่หลับไม่นอน" "หนูมาขายหมูปิ้งปกติไม่ค่อยมาแถวนี้หรอกแต่เพราะว่ามีงานแสดงร้านเหล้ามุมโค้งคิดว่าคนน่าจะเยอะ" "อายุแค่นี้มาอยู่ในสถานที่อโคจรเดี๋ยวก็แจ้งตำรวจจับซะเลย" ผมเท้าเอวยืนสั่งสอนวันนี้ไม่ได้ใส่ชุดเนตรนารีแต่งตัวเป็นเด็กบ้านธรรมดาใส่เสื้อยืดกับกางเกงวอร์มขายาว "หนูจะต้องรีบขายให้หมดจะได้รีบกลับ" ให้ทำยังไงได้ล่ะ ถ้าปิดเทอมพ่อมักจะไม่อยู่บ้านเพราะมีอาชีพส่งของต้องหาเงินใช้เองไหนจะต้องเตรียมเงินไว้ซื้ออุปกรณ์ ง่ำ ง้ำ "พี่เหมาหมูปิ้งของหนูหมดเลย ใจดีมาก ขอให้ร้านของพี่เจริญเจริญ" ฉันยิ้มแป้นเมื่อพี่ล่ำยื่นเงินมาแล้วนั่งฟุตบาทกินหมูปิ้ง "แค่หิวเพราะวันนี้ยังไม่ได้กินอะไร พวกห่าก็ชวนมาแดกเหล้าแล้ว" "นี่เป็นหมูปิ้งสูตรแม่หนูเลยนะคะอร่อยไหมล่ะ" "อืม" ผมเคี้ยวตุ๋ยแต่เด็กนี่ก็ถามไม่หยุดทำให้รู้สึกหงุดหงิดจนต้องรีบเปลี่ยนเรื่องพูดคุย "มีความฝันไหมโตขึ้นอยากเป็นอะไร" "อยากเป็นคุณครูค่ะ" "ทำไม.." "ก็เป็นแม่พิมพ์ของชาติที่คอยผลิตบุคลากรให้ออกมาเป็นพลเมืองสังคมที่ดี โลกของเราจะได้น่าอยู่ไงคะพี่" ตุ้บ! เฮือก! กรี๊ดดด เนื่องจากเด็กหญิงเพ้อฝันยืนขึ้นใช้มือกางออกแล้วหมุนตัวอย่างสวยงามแต่ดันไปฟาดเข้าหน้าของชายหนุ่มขณะที่หมูปิ้งยังไม่ถูกเคี้ยวจึงไหลลงคอชิ้นใหญ่ทำให้ติดหลอดลม อ๊าก อ๊วก "ช่วยด้วย!ทำไงดี" ฉันตกใจหนักจนทำอะไรไม่ถูกเห็นพี่ล่ำนอนไปดิ้นกับพื้นพร้อมเอามือทุบหน้าอกตัวเองดัง ปั่ก ตึก ตึก ตึก ผ่านไปสักพักหลายคนวิ่งกรูเข้ามาพร้อมมีดและไม้เมื่อเด็กเสิร์ฟในร้านบอกว่าเห็นเพื่อนถูกกระทืบอยู่ริมฟุตบาท ภาพที่เห็น..เด็กหญิงไม่รู้จะทำยังไงเธอใช้ถังขยะที่อยู่ใกล้ฟาดพร้อมกับกระทืบแล้วกระชากตัวเพื่อพยายามให้หมูปิ้งหลุดออกจากปาก "ไอ้สัสหาญ..มึงต่อยกับเด็กผู้หญิงเหรอเนี่ย!?"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม