ตอนที่ 21

1812 คำ

แพขนตางอนระยับของดาวเรียงขยับรับอรุณแรกที่กำลังจะเริ่ม ประเดิมด้วยแสงเงินแสงทองเคลือบขอบฟ้าลางๆอยู่ทางทิศเหนือ เสียงไก่ตัวผู้โก่งคอขัน ประสานเสียงกันมาแต่ไกล ไก่โต้งอีกตัวที่ยายน้อมเลี้ยงไว้ กระโดดขึ้นไปยืนอยู่บนเสารั้วไม้ไผ่หน้าบ้าน ขยับปีกพรึ่บพรั่บ ขันรับเสียงไก่ที่ส่งมาจากหัวบ้านท้ายบ้าน กังวานต่อกันมาเป็นช่วงๆ   หญิงสาวพลิกกายเบาๆ ชูมือขึ้นยืดเส้นยืดสาย หยัดร่างขึ้นจากเตียงช้าๆ พาตัวเองออกมาจากผืนผ้าห่มอุ่น ทอดสายตาผ่านหน้าต่างออกไปสู่ท้องทุ่งอันเวิ้งว้าง รู้สึกเป็นสุขที่ได้ยินเสียงของไก่ขัน น้ำเสียงกังวานของมันช่างบริสุทธิ์ใส น่าจดจำประทับใจ เป็นอีกเช้าที่หญิงสาวจะเก็บมันเอาไว้ในความทรงจำมิรู้ลืม ห้องนอนที่บ้านยายน้อม ช่างแตกต่างจากห้องนอนที่คอนโดหรูในกรุงเทพฯที่แต่ละวันของชีวิต มักจะเริ่มต้นด้วยเสียงแผดลั่นของนาฬิกา ปลุกให้เจ้าของห้องต้องสะดุ้งตื่นลืมตา เพื่อจะพบว่ามีชีวิตแต่ละวั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม