รอบฐานป้านจนลำเจียกเจ็บปร่าขึ้นมาบ้างในครา…เพราะอารมณ์ของสามีเตลิดเลยจนเกิดการขบกัดปลายถันเบาๆ
เมื่อยังไม่สาแก่ใจที่ได้ดูดดื่ม มืออวบใหญ่ของเถ้าแก่หวังก็ขยำขยี้ทรวงอกที่แดงเรื่อเพราะเลือดสาวเริ่มสูบฉีดแรงขึ้นไปตามลำดับของการเล้าโลม ด้วยลีลาเหลือร้ายจากชายมากประสบการณ์ที่แก่คราวพ่อ
แผงหนวดสากลากฉวัดเฉวียนไปทั่วทรวงสล้าง บางครั้งก็เลื้อยเลยขึ้นไปฝากฝังรอบจูบแรงๆจนเป็นจ้ำแดงไปทั้งคอ รอยจ้ำแดงเหมือนที่เขาชอบฝากเอาไว้เป็นประจำ รอยช้ำที่ทำให้ลำเจียกเกือบจะร้องไห้...ร่องรอยที่ทำให้หล่อนต้องใส่เสื้ออำพรางลำคอขาวๆเพราะกลัวสายตาใครจะเห็น ‘รอยช้ำ’ ที่รู้สึกว่าตนกำลังถูกตีตราจากผู้เป็นเจ้าของที่ทำเหมือนเธอเป็นวัตถุ…เป็นสิ่งของ
“ฉันชอบที่เห็นเนื้อตัวของเธอมีร่องรอยจากการกระทำของฉัน...เพื่อว่าวันหนึ่งวันใดที่เธออาจจะเผลอไผล หวั่นไหวไปกับไอ้ตัวผู้คนไหน มันจะได้รู้ว่าเธอมีเจ้าของ และเธอเองจะได้ตระหนักเ
