ให้กับห้องเสื้อแบรนด์ดังพร้อมๆกับคุณอิงอรผู้เป็นมารดาที่พารูปโฉมเฉิดฉายมาพร้อมกับประกายวับวามของเครื่องประดับ ในยามที่แสงไฟแฟลชจากช่างภาพสาดใส่ สะท้อนประกายเพชรระยิบระยับ วูบวาบ ที่ทาบอยู่รอบลำคอระหง ที่ข้อมือ และต่างหูเม็ดโตมโหฬาร
เจ๊แป๊ดมักจะสอดส่ายสายตาอยากรู้ ดูว่ามีผู้หลักผู้ใหญ่คนไหนบ้างที่ถูกเชิญมานั่งเป็นแขกผู้มีเกียรติของงาน ก่อนลงมาสังเกตการณ์ด้านหน้าเวที สวัสดีทักทายแขกผู้มีเกียรติเหล่านั้น ฝากเนื้อฝากตัวกับผู้หลักผู้ใหญ่ในแวดวงสังคมไฮโซเหมือนเช่นทุกๆครั้ง
“อุ๊ยตาย!...ไม่คิดว่าจะมาเจอกันอีก”
เจ๊แป๊ดอุทานเบาๆ เมื่อสายตาซ่อกแซ่กของเหลือบแลไปเห็นร่างสง่าของเฟอร์นานโดที่กำลังยกโทรศัพท์มือถือขึ้นถ่ายรูปเพียงดาวเข้าโดยบังเอิญ
เมื่อมองซ้ายมองขวาจนได้จังหวะว่าจะไม่เป็นการรบกวนสายตา หรือขัดจังหวะช่างภาพ ในช่วงที่เวทีกำลังว่างลง ระหว่างสลับเซทของนางแบบ เจ๊แป๊ดจึงถือโอกาสถล
