พัชชาตื่นมาอีกวันด้วยอารมณ์ที่สดชื่นขึ้น นั่นเพราะพิษไข้ในร่างกายเธอคงหายไปหมดแล้ว ตั้งแต่มาอยู่กับเขานี่ก็วันที่สามแล้วที่เธอป่วย และเขาก็ยังใจดีกับเธอ ให้โอกาสได้แยกห้องนอนตามที่ต้องการ
ร่างบางรีบลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัว ตามเวลาแล้วเขาต้องกลับวันนี้ตอนเย็น เธอจึงไม่อยากทำอะไรให้ชักช้าเสียเวลา
ร่างสูงนั่งอยู่ที่โซฟาข้างนอก พร้อมกับลูกน้องคนสนิทอย่างนอท และบอดีการ์ดอีก 2-3 คน ที่กำลังเคร่งเครียดกับงานตรงหน้าอยู่ และในทันทีที่เห็นเธอเดินออกมาจากห้อง เขาก็ช้อนตาขึ้นมอง เมื่อเห็นใบหน้าสวยหวานนั้น สีหน้าอึมครึมนั้นก็เริ่มเปลี่ยนไป ร่างบางในชุดเดรสกระโปรงยาวเลยเข่า เธอไม่ได้แต่งตัวโป๊อะไรเลย แต่กลับทำให้เขามีอารมณ์ขึ้นมาได้
“ไม่มีอะไรแล้ว พวกมึงก็ออกไปได้ละ” เสียงเข้มเอ่ยสั่งลูกน้องที่นั่งอยู่ข้างกัน
“ครับนาย” นอทและลูกน้องคนอื่น ๆ ที่เห็นถึงสถานการณ์ ก็รีบทำตามคำสั่งโดยเร็ว สายตายังหันมองผู้หญ
