8 รับผลที่จะตามมาให้ไหว
1485 คำ
หลังจากที่เซย่ามารับ ตอนนี้ทั้งคู่ก็นั่งอยู่ภายในรถด้วยกัน ซึ่งเซย่าจะพาเธอไปทานข้าว เพราะจะได้คุยเรื่องที่เจ้านายของเธอต้องการ และเธอก็รู้ในจุดประสงค์นั้นดี
“ขอบคุณมากนะคะคุณเซย่า ที่พาพายออกมา ทานอาหารร้านดี ๆ แบบนี้” เพราะที่นี่คือห้างสรรพสินค้าใจกลางเมือง ที่ดูหรูหราและมีสไตล์ ทั้งผู้คนยังเยอะมากอีกต่างหาก ก็ไม่แปลกใจที่เป็นแหล่งช้อปปิ้งของคนรวย
“ไม่เป็นไร เธออยากทานอะไรก็สั่งเถอะ”
“ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ” แล้วด้วยความเป็นคนไทยเธอก็ยกมือไหว้ขอบคุณเซย่า ทุกครั้ง ที่ได้รับสิ่งดี ๆ
“เธอเก่งภาษาอังกฤษดีนะ สำเนียงที่เธอสื่อสารดีมากเลย” เซย่าก็ยิ้มให้อย่างชื่นชม เด็กคนนี้น่ารักและเป็นธรรมชาติมาก ก็ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเจ้านายของเธอถึงได้ถูกใจ
“เอ่อค่ะ ขอบคุณนะคะ” เพราะตอนเด็ก ๆ เธอและพี่ชายได้เรียนโรงเรียนระดับอินเตอร์ ที่ค่าเทอมแพงมาก ๆ ก็เลยพูดได้หลายภาษาแบบนี้
“ทานให้อร่อยนะ วันนี้ฉันจะพาไปซื้อของ แล้วพรุ่งนี้ตอนเย็นค่อยเข้าไปหานาย”
“เอ่อ ซื้อของเหรอคะ”
“ใช่ นายให้ฉันพาเธอมาซื้อของด้วย”
“แต่พายไม่มีเงินนะคะ แล้วของที่พายเตรียมมา มันก็เพียงพอแล้ว” เพราะเธอก็คิดว่าเธอจะมาอยู่ที่นี่แค่สัปดาห์ แล้วนี่ก็พึ่งจะสามวันเอง
“เป็นคำสั่งของนาย ถ้านายต้องการให้ใครทำอะไร ทุกคนก็ต้องทำตามนั้น”
“แต่ว่า...”
“ส่วนเรื่องเงินที่จะซื้อของพวกนี้ นายก็เป็นคนจัดการให้ เธอไม่ต้องเป็นห่วงหรอก”
“พายไม่ได้อยากได้นะคะ พายมาที่นี่ในฐานะน้องสาวของลูกหนี้ พายคิดว่าพายควรหาเงิน ใช้หนี้มากกว่าที่จะมาใช้เงินของคุณเอเดนแบบนี้”
“เธอดูฉลาด แต่ก็ไม่ค่อยฉลาดเอาซะเลยนะ” เลขาสาวพูดพร้อมกับยิ้มให้ ก่อนจะให้ความสนใจกับอาหารตรงหน้าต่อ
“เอ่อ...” คนตัวบางก็ได้แต่เม้มปากแน่น เพราะเธอเองก็ไม่มั่นใจว่าเซย่า จะรู้เรื่องข้อเสนอที่เอเดนมอบให้เธอหรือเปล่า
“เอาที่เธอสะดวกใจและสบายใจ แต่ทุกอย่างในที่นี่ไม่มีอะไรง่าย และเรื่องที่เธอเจออยู่ มันก็หนักหนาซะด้วยสิ”
“คุณเซย่ารู้?”
“ถ้าเกี่ยวกับนายแล้ว ไม่มีอะไรที่ฉันไม่รู้”
“เรื่องนั้น...” เธอแทบไม่อยากพูดถึงเลย เพราะมันก็เป็นเรื่องน่าอายสำหรับเธอ ที่ยังไม่เคยผ่านผู้ชายคนไหนมาเลย พอเขามายื่นข้อเสนอให้แบบนั้น เธอก็ยากที่จะยอมรับได้
“ก็แล้วแต่เธอนะพาย ว่าเธอจะยอมรับข้อเสนอของนายไว้ หรือจะปฏิเสธมันไป แต่ที่สุดแล้วถ้าเธอเลือกทางไหน เธอก็ต้องรับผลที่ตามมาให้ไหว เพราะมันก็จะยิ่งใหญ่ไม่แพ้กัน” เพราะเซย่าก็รู้ดีว่าคนอย่างเอเดน ถ้าอยากได้หรือต้องการอะไรแล้ว คนอย่างเขาต้องได้ทุกอย่าง
“...” แล้วพัชชาก็ต้องคิดหนัก เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่รักสบาย แล้วก็ไม่อยากเป็นสิ่งของที่ไร้ค่าให้ใคร
แต่เมื่อนึกถึงสายตาคมดุแต่เต็มไปด้วยเสน่ห์คู่นั้น ที่เวลามองเธอแล้ว มันก็ทำเอาเธอรู้สึกวูบไหว หัวใจดวงน้อยที่ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครเลย ก็เต้นกระหน่ำรัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
หลังจากที่ทานข้าวเสร็จแล้วเซย่าก็พาพัชชาไปเดินซื้อของกันต่อ ซึ่งแต่ละร้านที่พาไปก็มีแต่ร้านแบรนด์เนม ที่ราคาแพง ๆ ทั้งนั้น
“เอ่อ คุณเซย่าคะ ร้านนี้มันแพงไปไหมคะ” เมื่อเซย่าเดินเข้าไปภายในร้านแบรนด์เนมชื่อดัง ที่เธอก็รู้จักดี นั่นทำเอาเธอรีบห้ามในทันที
“หืม ไม่แพงหรอก เธออยากได้อะไรเลือกได้เต็มที่เลยนะ เป็นคำสั่งของนาย”
“แต่พาย…”
“ไปกันเถอะ นี่ก็ค่ำมากแล้วเดี๋ยวจะดึก”
“เอ่อ ค่ะ” พัชชาก็ได้แต่ฝืนใจและทำตามอย่างปฏิเสธไม่ได้
วันต่อมา
เมื่อวานเซย่าพาเธอไปซื้อของที่ควรจะมีทุกอย่าง ไม่ว่าเสื้อผ้ากระเป๋าหรือรองเท้า แต่ละอย่างคือของแบรนด์เนมราคาแพงทั้งหมด
เมื่อแต่งตัวเสร็จแล้วพัชชาก็มองตัวเองผ่านกระจกบานใหญ่ ด้วยความรู้สึกที่สับสน การที่เขาให้เธอมาแต่งตัวดีใช้ของแพงแบบนี้ จุดประสงค์คงเป็นเรื่องที่เขาคุยกับเธอเอาไว้ ใจดวงน้อยก็เต้นกระหน่ำรัว เธอไม่เคยรู้สึกสับสนกับตัวเองมากขนาดนี้มาก่อนเลย
“สวยมาก” เซย่าเอ่ยชมพร้อมกับรอยยิ้ม เมื่อเห็นพัชชาเดินออกมา ก่อนหน้านี้ยังมองว่าเป็นเด็กสาวไร้เดียงสาอยู่เลย ตอนนี้คนตรงหน้าทั้งสวยสพรั่งและดูดี ตรงตามสเปคของเจ้านายเธอทุกอย่าง
“เอ่อ พายว่าชุดนี้”
“สวยแล้ว เธอสวยมากเลยนะพาย” เซย่าก็ยังคงชมด้วยรอยยิ้ม เพื่อสร้างความมั่นใจให้พัชชา ที่ตอนนี้เธอดูจะไม่มั่นใจเอาซะเลย
“ค่ะ ขอบคุณนะคะ” แล้วเธอก็ขอบคุณเซย่า พร้อมกับฝืนยิ้มให้
“ไปกันเถอะ เดี๋ยวนายจะรอ”
“...” ใช่ วันนี้เขาต้องการคำตอบเรื่องนั้นกับเธอ…
ณ กาสิโน
ร่างบางยังคงนั่งไม่สุข อย่างคนที่มีความรู้สึกที่ประหม่า ยิ่งเห็นบรรยากาศแบบนี้ด้วยแล้ว สายตาหลายคู่ต่างจับจ้องมาไม่ลดละ เธอก็ยิ่งไม่คุ้นชิน
“เดี๋ยวเคนจะมารับเธอ แล้วพาขึ้นไปหานายนะ”
“เอ่อ…แล้วคุณเซย่าล่ะคะ”
“ฉันมีงานต้องทำต่อ แล้วฉันจะกลับมา”
“ค่ะ” จากนั้นพัชชาก็ลงจากรถไป เมื่อเห็นคนที่เซย่าพูดถึง เดินมาทางนี้พอดี
“เธอคือน้องสาวไอ้พสุ?” เป็นคำถามแรกที่เคนถาม พร้อมกับสายตาที่ไม่พอใจ
“ชะ…ใช่ค่ะ สวัสดีค่ะ ฉันชื่อพัชชา” พัชชาก็ตอบ พร้อมกับยกมือขึ้นสวัสดีคนตรงหน้า เพราะดูแล้วอายุก็คงมากกว่าเธอเป็น 10 ปีเหมือนกับเอเดน
จากนั้นเคนก็เดินนำเธอให้ขึ้นไปชั้นบนสุด ที่เป็นห้องทำงานของเจ้านายอย่างเอเดนทันที
เนื่องด้วยคนตรงหน้ามีสีหน้าที่ไม่ดีมาก ๆ ก็ทำให้พัชชาถึงกับกลัวเขาไปอีกคน ถ้าเดาไม่ผิด พี่ชายเธอต้องทำความเดือดร้อนให้เขาคนนี้เยอะมากแน่ ๆ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ขออนุญาตครับนาย”
“เข้ามา” เอเดนที่กำลังวุ่นวายอยู่กับเอกสารที่โต๊ะ เขาก็เงยหน้าขึ้นมามองผู้มาใหม่ ซึ่งก็รู้ดีว่าต้องเป็นลูกหนี้จำเป็นของเขาแน่นอน
“...” พัชชาที่เดินเข้ามาพอดี ก็เป็นจังหวะที่เธอได้สบตากับมาเฟียหนุ่ม ผู้ที่ทำให้ใจดวงน้อยของเธอเต้นแรง และนอนไม่หลับถึงสองคืน
สายตาคมดุจเหยี่ยวคู่นั้นของเขา มันสามารถสะกดเธอ ให้หลงจ้องตากับเขาได้
“ส่วนนี่เอกสารจากเซย่าครับนาย” เคนเอาเอกสารไปวางให้ที่โต๊ะ จากนั้นเขาก็เดินออกจากห้องไป
“...” เสียงประตูที่ปิดลง ทำให้หญิงสาวตื่นจากภวังค์ และรีบก้มหน้าลงเพื่อหลบสายตาคู่นั่น
“เข้ามานี่สิ”
“เอ่อ…ค่ะ”
“...” เอเดนจ้องสาวน้อยที่เขาหลงใหล ด้วยความรู้สึกที่ต้องการอย่างมากล้น วันนี้เธอสวยมาก ต่างจากเมื่อวานที่มาพบเขา เมื่อได้แต่งตัวดี ๆ แบบนี้แล้ว ความสนใจที่มีในตัวเธอ ก็ยิ่งมากขึ้นไปอีกหลายเท่า
ถึงแม้เมื่อคืนเขาจะไปออกเดทกับผู้หญิงคนอื่น แต่ในจินตนาการของเขา ก็คิดว่าร่างบางที่โยกขย่มบนตัวเขาเมื่อคืนคือเธอที่อยู่ตรงหน้าในตอนนี้ นั่นทำเอาเขาฟิน จนเสร็จไปได้อีกหลายครั้ง
“เอ่อ… ขอบคุณคุณด้วยนะคะ ที่ให้คุณเซย่า พาพายไปทานข้าวและซื้อของในวันนี้” ไม่พูดแค่นั้น เธอยังยกมือไหว้ขอบคุณเขาอีก
“ไม่เป็นไร แค่นี้เรื่องเล็กน้อย” เมื่อเห็นท่าทางอ่อนน้อมนั้นของเธอ เขาก็ยิ่งพึงพอใจ
“แต่พายเกรงใจค่ะ พายมาในฐานะน้องสาวของลูกหนี้คุณ แต่คุณไม่น่าดูแลดีขนาดนี้เลย”
“หึ ก็ฉันบอกแล้วไง ว่าฉันต้องการอะไรจากเธอ”
“เอ่อ เรื่องนั้น…”
- ผู้เขียน
