“ผมพร้อมจะรับผิดชอบคุณนะครับ คุณไม่ต้องเป็นห่วง” แม้ว่าจะตกใจในสิ่งที่ได้ยินตอนแรก แต่คนอย่างเขาเป็นลูกผู้ชายพอ เขากล้าทำก็ต้องกล้ารับ และเขาก็ไม่ได้สงสัยด้วยว่าเด็กในท้องของเธอเป็นลูกใคร เพราะเขาเป็นคนเดียวที่รู้ดีว่าเธอบริสุทธิ์แค่ไหน
“คุณไม่กลัวฉันจะปล่อยท้องเมื่อมาจับคุณเหรอคะ” บัวบูชาประหลาดใจมากที่เขาไม่ได้มีท่าทีตื่นตระหนกโวยวายเลยสักนิด เขากลับแอ่นอกรับด้วยความยินดี เขาเป็นคนดีเสียจนเธอนึกสงสารเขา ที่ต้องมารับผิดชอบเธอ ทั้งที่เอาเข้าจริงแล้ว มันไม่ใช่ความผิดของเขาสักนิดเลย
“ก็ไม่นะ ไม่ว่ายังไง ผมก็ต้องรับผิดชอบกับการกระทำของผม คุณไม่ต้องห่วงหรอก ผมไม่ใช่คนคิดเล็กคิดน้อย” พิชญ์กล่าวตามจริง เขาทำใจไว้แล้ว ว่าเขาต้องรับผิดชอบเธอทางใดทางหนึ่ง แต่เมื่อเรื่องมันกลายเป็นแบบนี้แค่เปลี่ยนวิธีรับผิดชอบ ก็แค่นั้นเอง
“เดี๋ยวพอลูกคลอดออกมา ฉันจะให้ลูกตรวจดีเอ็นเอนะคะ เพื่อความสบายใจของเราทั้
