“หือ...” เสียงเจื้อยแจ้วที่เรียกอยู่ข้างหูทำให้ริกคาโด้สะดุ้ง เพราะเขามัวแต่ตกอยู่ในภวังค์ความคิดของตัวเอง หลงใหลกับความน่ารักของสาวน้อยข้างกาย
“คุณริกขา... ตุ๊กตาตัวนี้น่ารักจังเลยค่ะ” อารีแอนน่ารีบบอกอย่างกระตือรือร้น จนริกคาโด้ต้องมองตาม
“แต่คนในอ้อมแขนของฉันน่ารักยิ่งกว่า” เขากอดร่างน้อยแสนอวบแนบอก เธอกอดเอวหนาตอบ
“แอนนาอยากเล่นเปียโนจังค่ะ” เด็กสาวเอ่ยบอกอย่างอ้อนๆ ตั้งแต่เธอฟื้นขึ้นมา เด็กสาวก็มักขอให้เขาพาเธอไปเล่นเปียโน ซึ่งเปียโนหลังนั้นเป็นของขวัญวันเกิดที่เขามอบให้เธอ ถ้าจะพูดให้ถูกมันมีอายุยาวนานสิบกว่าปี เป็นเปียโนหลังงามที่ราคาแพงลิ่วและเป็นเครื่องดนตรีที่เธอรักมากที่สุดในบรรดาเครื่องดนตรีทั้งหมดที่มีอยู่
“เอาสิ ฉันก็อยากฟังเธอเล่นดนตรี”
ริกคาโด้ตามใจเด็กสาว เขาอยากให้เธอได้ทำอะไรๆ ที่อยากทำ ทำในสิ่งที่รัก ในสิ่งที่ต้องการเพื่อเธอจะได้มีความสุข และนั่นรวมถึงความทรงจำของ
