โอ้ว... ริกคาโด้ครางในอกเมื่อกวาดสายตามองชุดว่ายน้ำสีเนื้อที่แนบไปกับผิวผ่องคล้ายเธอไร้อาภรณ์ปกปิด ยิ่งเมื่อโดนน้ำแล้วเขาไม่อยากจะคิดว่ามันจะบางกว่านี้ขนาดไหน
“คุณริกรับแอนนาด้วยนะคะ” อารีแอนน่าจะลงสระจึงรีบบอกให้คนที่อ้าแขนรับเธอห้ามปล่อยเด็ดขาด
“ลงมาสิ ฉันจะรอรับเธอเอาไว้ ไม่ต้องกลัว” เขาปลอบ หัวใจหนุ่มสั่นรัวในจังหวะที่เธอเคลื่อนกายจากขอบสระลงมาสู่อ้อมแขนของเขาที่จมอยู่ใต้น้ำ...
“อุ๊ย!” ร่างอวบโผเข้าหาร่างสูงที่รอรับอยู่ในสระน้ำ ก่อนจะโอบกอดอีกฝ่ายเอาไว้แนบแน่น
“กลัวเหรอ ตัวสั่นเชียว” ริกคาโด้พูดอย่างเอ็นดู
“กลัวค่ะ คุณริกต้องกอดแอนนาเอาไว้แน่นๆ เลยนะคะ”
“เกาะฉันเอาไว้นะ เดี๋ยวจะสอนว่ายน้ำ” ริกคาโด้ไม่แน่ใจว่าเมื่อเธอความจำเสื่อมแล้ว ความสามารถด้านอื่นๆ ของเธอจะหายไปด้วยหรือไม่ แต่คิดว่าเธออาจจะแค่ลืมว่าตัวเองว่ายน้ำเป็นแล้วก็ได้ “หายกลัวหรือยัง หือ... แม่เด็กน้อย” ริกคาโด้เอ่ยถา
