“นายคิดว่าตอนที่แอนนาฟื้นความจำ ฉันจะบอกเขายังไงดีเรื่องซันโดร” เสียงถอนใจหนักหน่วงของพี่ชายทำให้นิโคโล่พอจะเข้าใจ
“ผมเข้าใจแล้วครับพี่ แต่ตอนที่แอนนามากอดแขนผม ผมชอบชะมัดเลยครับพี่” นิโคโล่กระเซ้าให้พี่ชายได้เปลี่ยนอารมณ์นอกจากหมกมุ่นเฉพาะเรื่องที่กลัวเด็กสาวจะรับไม่ได้เมื่อฟื้นความทรงจำ
“ไอ้นิก แกห้ามแตะแอนนาเด็ดขาด” เสียงเข้มของพี่ชายทำให้นิโคโล่รื่นเริงใจยิ่งนัก
“แหม... หวงจริงนะครับ ผมรู้น่าว่าพี่ไม่อยากให้ใครเข้าใกล้แอนนา เพราะพี่อยากกินเด็กเสียเอง”
“ไอ้นิก ถ้าแกยังขืนพูดมาก ฉันจะตัดแกออกจากกองมรดก”
“โธ่... พี่ชายสุดที่รักของผม ถ้าแอนนามากอดผมเอง ผมจะทำยังไงล่ะครับ ผมก็ต้องกอดตอบสิ ไม่งั้นเด็กจะคิดว่าผมรังเกียจ” นิโคโล่ยังยั่ว เพราะรู้ดีว่าพี่ชายมาดขรึมไม่เคยหลุดมาด ยกเว้นเรื่องของเด็กสาวนามว่าอารีแอนน่า
“แกก็ตัดมือแกทิ้งซะสิ ถ้าฉันเห็นแกกอดตอบแอนนาแม้แต่นิดเดียว แกได้ตายแน่”
